«Εάν είσαι Άγιος και υπάρχεις πραγματικά βοήθησέ με

και εγώ θα έρθω να σε βρω!»

 

 

Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να σας αφηγηθώ το δικό μου θαύμα που έζησα τον Ιανουάριο του 2015. Όντας κορίτσι μεγαλωμένο στην επαρχία από πολύτεκνη οικογένεια, στα 18 έπρεπε να φύγω να πάω στην Αθήνα να μάθω την τέχνη της κομμωτικής… ύστερα να κάνω την πρακτική μου ώστε να μπορώ αργότερα να έχω μια σωστή τέχνη στα χέρια μου για να μπορέσω να επιβιώσω... Πράγματι, αποφοιτώ στα 2 χρόνια από τη σχολή Κομμωτικής και έχοντας πέσει στην "καρδιά της οικονομικής κρίσης" δυσκολευόμουν να βρω εργασία… Με μια συμφοιτήτριά μου λοιπόν ένα απόγευμα... αποφασίζουμε να πάμε να ανάψουμε ένα κεράκι σε μια εκκλησία κοντά στο σπίτι της... μου λέει "πάμε γιατί έχουν έρθει τα λείψανα του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ να τα προσκυνήσουμε"… Σημειωτέον δεν είχα ακουστά το όνομά Του, δεν ήξερα καν ότι υπάρχει... Απογοητευμένη πλήρως λοιπόν που δεν μπορούσα να βρω δουλειά μπαίνω στην εκκλησία, πλησιάζω να προσκυνήσω τα λείψανά Του και με θάρρος του είπα… "Εάν είσαι Άγιος και υπάρχεις πραγματικά βοήθησέ με και εγώ θα έρθω να σε βρω"… και έφυγα… Είχα απελπιστεί τόσο που δεν πίστευα ότι θα γινόταν κάτι... Επίσης δεν είχα ενημερώσει τους δικούς μου για να μην τους στεναχωρήσω… Κι όμως!! Ύστερα από μια εβδομάδα, χτυπάει το τηλέφωνό μου και με ζητούν για δουλειά!!! Ήμουν τόσο χαρούμενη!!! Άρχισα να εργάζομαι πολλές ώρες όμως, με αποτέλεσμα μετά από καιρό να ξεχάσω το τάμα μου στο ΑΓΙΟ…

ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2015 αρρωσταίνω και παθαίνω υπερκόπωση σωματική και έπειτα πάθαινα κρίσεις πανικού για πρώτη φορά στην ζωή μου... Είχα χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου στην κυριολεξία… Ύστερα ήρθε και η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ… ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, εμφανίζεται στον ύπνο μου ένας μαυροφορεμένος ΨΗΛΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ άνδρας, δεν έβλεπα το πρόσωπό του, τα ράσα του ήταν μακριά ... με πήρε αγκαλιά στα χέρια του και με άφησε μέσα σε μια εκκλησία και μου είπε "ΕΣΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΕΔΩ" (ύστερα κατάλαβα ότι η εκκλησία υποδηλώνει το σπίτι μου και την οικογένειά μου στη επαρχία)... Τέλη Ιανουαρίου αποφασίζω να φύγω από αυτή την δουλειά ... πάθαινα κρίσεις συνέχεια, ήμουν σε δίλημμα τουλάχιστον ένα εξάμηνο και δεν ήξερα τι να κάνω... Αποφασίζω να γυρίσω στην επαρχία στους δικούς μου, δεν άντεχα να μένω μόνη μέσα στο χάος της Αθήνας... Άρχισα να συνέρχομαι από την τόση κατάπτωση μήνα με τον μήνα… Ύστερα έβλεπα σε άλλο όνειρο ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ να με επισκέπτεται στο δωμάτιό μου …. ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΕΑΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!! Όταν άρχισα να ανακτώ πάλι τις δυνάμεις μου έπρεπε να ξαναψάξω για δουλειά...ξαναέρχεται λοιπόν στο όνειρό μου ο Άγιος Ραφαήλ: Εγώ Τον πλησίαζα και ΑΥΤΟΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ και μου έλεγε "ΟΧΙ ΕΣΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΕΔΩ!!"... ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΧΡΟΝΙΑ... Όλο αυτό το διάστημα διηγούμουν σε όλους τα όνειρα και ότι ένιωθα τον ΑΓΙΟ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ... Επισκέπτομαι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο την ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΑΝΩ ΣΟΥΛΙ ΜΑΡΑΘΩΝΩΣ... παίρνω δύναμη από τον Άγιο και συνεχίζω τον δρόμο της ζωής ...είναι ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ μου… Με το λαδάκι από την ακοίμητη καντήλα Του σταυρώνομαι όταν αντιμετωπίζω κάποια δυσκολία, έστω και στην καθημερινότητά μου... Είμαι ΕΥΓΝΩΜΩΝ που με βοήθησε και θα ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΩ ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ!!

Πανωραία Μ.

Φεβρουάριος 2020