ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΑΥΜΑ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ

 

Διηγείται ο Σταμάτης Τ., κάτοικος Κηφισιάς, στις 20 Οκτωβρίου του 2020, όταν μαζί με την γυναίκα του ήρθαν στη Μονή και σαράντισαν τα νεογέννητα διδυμάκια τους:

«Εμείς έχουμε ένα πρόβλημα με τη σύζυγό μου και δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά. Μας το είχαν αποκλείσει οι γιατροί, μέχρι που μας λέγανε ότι χρειάζεται ωάριο δότριας για να μπορέσει να κάνει παιδιά (διότι έλεγαν ότι τα ωάρια της γυναίκας μου δεν ήτανε καλά) και επίσης ότι δεν θα μπορέσει σαν οργανισμός να το κρατήσει εάν μείνει έγκυος, διότι είχε πρόβλημα στις ωοθήκες και συγκεκριμένα είχε μισή λειτουργική ωοθήκη. Πέρυσι, (είχαμε προσκυνήσει στον Άγιο Εφραίμ και προσευχηθήκαμε και μετά) είχε μείνει έγκυος η σύζυγός μου τον Ιανουάριο. Μετά, όμως, δυστυχώς το χάσαμε, γι’ αυτό τον λόγο, διότι δεν υποστηρίζανε οι ωοθήκες, όπως μας είχαν πει οι γιατροί.

Μας είχαν προτείνει οι γιατροί να κάνουμε εξωσωματικές, αλλά εγώ όμως το είχα αποκλείσει καί το είχα πει και στους γιατρούς ότι εάν δεν δώσει ο Θεός να γίνει φυσιολογικά όπως πρέπει με μας, υπάρχουν πολλά παιδάκια που δεν έχουν γονείς, θα υιοθετήσουμε κάποιο. Επέμεναν όμως οι γιατροί ότι χρειαζόμασταν ωάριο δότριας (ασχέτως που αυτό θα σήμαινε ότι το παιδί θα είχε στην πράξη άλλη μητέρα), εξωσωματική και όλα αυτά.

Εγώ ζήτησα και ξεκαθάρισα στους γιατρούς ότι πρώτα απ’ όλα θέλουμε να έχουμε την υγεία μας, γιατί οι εξωσωματικές φέρνουν αρρώστιες και στην μητέρα και στο παιδί. Κι αν δεν είναι να γίνει ένα παιδί, Κάποιος το επιτρέπει να μην γίνει. Δεν θα ήταν να γίνει ποτέ, για κάποιο λόγο (που Εκείνος ξέρει). Εάν είναι όμως να γίνει, θα βοηθήσει Αυτός που πρέπει, με τον φυσιολογικό τρόπο. Ντάξει, βέβαια, οι γιατροί προσπαθούσαν να μας πουν ότι με μία-δύο φορές δεν προκαλεί ασθένειες. Και εξήγησα ότι ούτε μισή φορά δεν θέλουμε. Μάλιστα, ο γιατρός μας έστειλε σε άλλο γιατρό, δικό του, για να πάρουμε δεύτερη γνώμη. Και πήγαμε εκεί. Έκατσα έξω στην αρχή και πήρε μέσα την γυναίκα μου για να μιλήσουνε. Την εξέτασε και κάποια στιγμή με φωνάξανε και μένα να μιλήσουμε. Εγώ μπήκα, κάθισα στην άκρη και άκουσα τί ήθελε να πει. Τον άκουγα που έλεγε για την εξωσωματική και τίποτα άλλο. Γιατρέ, του λέω, να σου πω κάτι, δεν μας ενδιαφέρει η εξωσωματική. Δεν ξέρω αν σας το είπε ο προηγούμενος γιατρός, δεν θέλω να την κάνουμε αυτήν την κουβέντα, δεν μας ενδιαφέρει καν. Και με έβγαλε κι’ απ’ την κουβέντα, μόλις του το’ πα αυτό. Δηλαδή καθόμουνα και δεν μου έδινε καν σημασία. Να πείσει την γυναίκα μου να το κάνει. Και της λέω της γυναίκας μου, πάμε να φύγουμε, ευχαριστούμε πολύ γιατρέ, δεν θα συνεχίσουμε.

Φύγαμε λοιπόν από αυτούς τους δύο γιατρούς. γιατί επέμεναν στον δικό τους τον δρόμο οι γιατροί αυτοί και δεν μας έκανε ο δρόμος αυτός. Πήγαμε, λοιπόν, σε κάποιον άλλο γιατρό και από την αρχή του εξήγησα ότι: Μην μας πεις ποτέ για εξωσωματική, δεν θα κάνουμε ποτέ. Υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να μας βοηθήσεις; Υπάρχει, λέει, ένας τρόπος να βοηθήσουμε με μια ορμονική θεραπεία, αλλά μην περιμένετε και τίποτα. Μάλιστα, και οι προηγούμενοι γιατροί και αυτός ο γιατρός μας τόνιζε ότι χωρίς εξωσωματική θα κάνετε παιδιά «μόνο με θαύμα!». Πόσες πιθανότητες είχα πει στους πρώτους γιατρούς δίνεις να μείνει η γυναίκα μου έγκυος χωρίς εξωσωματική; Μηδέν τοις εκατό. Ούτε ένα τοις εκατό είπε ο επόμενος γιατρός.

Μια πελάτισσα, λοιπόν, της γυναίκας του που της έφτιαχνε τα νύχια, χωρίς να ξέρει το πρόβλημά μας (και ούτε το γνωρίζει μέχρι σήμερα), της ανέφερε για το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι, ότι είχε έρθει και της είχε κάνει εντύπωση που είχε δει πολλά ρουχαλάκια από μωράκια και είχε ρωτήσει και της είχαν πει ότι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά έρχονται και προσεύχονται και βοηθάει ο Άγιος Ραφαήλ. Και έτσι μου είπε και μένα η γυναίκα μου να έρθουμε κι’ εμείς εδώ για το λόγο αυτό. Και ήρθαμε και προσκυνήσαμε δύο-τρεις φορές εδώ και μάλιστα την τελευταία φορά κάναμε και ένα τάμα, και εγώ και η γυναίκα μου, να δώσουμε στο παιδί ή στα παιδιά που θα κάναμε τα Ονόματα των Αγίων. Εγώ προσωπικά, στην προσευχή μου ζήτησα από τον Άγιο ότι θέλω δύο παιδάκια στην ζωή μου. Κατά προτίμηση ένα αγοράκι κι’ ένα κοριτσάκι. Ό,τι θέλεις, λέω, δώσε μας, αρκεί να έχουν υγεία.

Μετά από δύο εβδομάδες από την τελευταία φορά που ήρθαμε έμεινε η γυναίκα μου έγκυος!! Σε δίδυμα!! Με μισή ωοθήκη!! Και χωρίς να έχουμε προβλήματα στην εγκυμοσύνη!! Κι’ όταν είχαμε ξεπεράσει τον κίνδυνο λόγω της μισής ωοθήκης, καθώς οι ωοθήκες χρειάζονται μόνο στο πρώτο τρίμηνο, κάναμε την εξέταση που έδειξε ότι η γυναίκα μου είχε δίδυμα και το ένα ήταν κοριτσάκι και το άλλο δεν έδειχνε ακόμα το φύλο του και λέω στον γιατρό: Θέλω να μου πεις επιστημονικά πρώτα εσύ και μετά θα σου πω μια ιστορία. Πόσες πιθανότητες έδινες να γίνει αυτό που έχει γίνει τώρα; Ούτε ένα τοις εκατό, μου λέει. Λοιπόν, θα σου πω, του λέω, τί έγινε. Και του είπα όλη την ιστορία. Το θαύμα. Πιστεύω, μου λέει, σ’ αυτά. Πιστεύω στην θρησκεία μας, πιστεύω και στα φάρμακα. Εδώ, πρώτα απ’ όλα πάντως, μου λέει, βοήθησε ο Άγιος. Είναι ο γιατρός που είμαστε τώρα. Είναι καλός γιατρός. Είναι καλός άνθρωπος πάνω απ’ όλα. Και πραγματικά έτσι είναι που το είπε, αφού μας είχαν αποκλείσει οι γιατροί. Το είχαν αποκλείσει οι γιατροί, ακόμα κι’ αυτός, ο οποίος δεν σκόπευε στα χρήματα στην εξωσωματική. Κι’ όμως, ο Άγιος Ραφαήλ, έσπασε όλες τις προβλέψεις των γιατρών. Μας βοήθησε και φέραμε στην ζωή δύο διδυμάκια κοριτσάκια υγιέστατα!!