ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ
ΟΠΩΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Π. ΛΥΤΡΑ
Πηγή: Βιβλία “Μηνύματα” , “Διδαχαί”, “Απάνθισμα” Αικατερίνης Π. Λύτρα
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΔΟΘΕΙΣΕΣ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ
«Προσεύχου, λοιπόν, και δόξαζε τον Θεόν, ώ Χριστιανέ,
και γνώριζε ότι με την προσευχήν
μεταρσιώνεται η ψυχή σου προς τον Θεόν και επικοινωνεί μαζί Του.
Σαν ξεκινήσης το πρωΐ κάνε την προσευχήν σου,
δύο λόγια άγια να πης να σώσης την ψυχήν σου».
Άγιος Ραφαήλ
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 118
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 1η – «ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, Ο ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΣ»
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 2η – «ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 3η – «ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ»
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 4η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 5η – ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 6η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 7η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 8η – ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 9η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 10η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 11η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΡΥΩΝ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 12η – ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΡΩΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 13η – ΙΚΕΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
- ΠΡΟΣΕΥΧΗ 14η – ΧΑΙΡΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ
- ................
Το περιεχόμενο θα προστίθεται σταδιακά!!
Προς το παρόν, έχει περιληφθεί ένα μικρό μέρος αυτού.
Ευχαριστούμε για την κατανόηση!!
«ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, Ο ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΘΟΣ»
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 127-129
«Κύριε ο Θεός ημών, ο Πάνσοφος και ο Αγαθός, δυνάμωσε στην ψυχήν μας την αγάπην προς τον πλησίον και δώσε μας την εύσπλαχνη καρδιά Σου, για να πλησιάζωμε τον πάσχοντα αδελφό μας στο κρεββάτι του πόνου, να τον βοηθούμε με πόνο στην καρδιά και να του δίδωμε κουράγιο στην ζωήν, την τόσο γεμάτη από πόνους.
Χάρισέ μας το φως της Αναστάσεως και λάμπρυνε την ψυχήν μας με την πίστι και την αφοσίωσι προς Σε. Χάρισε στο κρεββάτι του πόνου την ανακούφισι και την ελπίδα και την στοργήν Σου την εύσπλαχνη.
Χάρισέ μας, Θεέ του ελέους, την δύναμι να γίνωμεν ευεργέται στον συνάνθρωπόν μας και να είμεθα ακοίμητοι φρουροί του Ευαγγελίου Σου. Βοήθησέ μας, Ουράνιε Πατέρα, να γίνωμε ταπεινόφρονες στο δρόμο της ζωής μας. Να κηρύττωμε με πίστιν τον λόγον του αγαπητού μας Ναζωραίου, που ήλθε στον κόσμον και έλαβε σάρκα και οστά και έπαθε για μας τους ανθρώπους και μας έδειξεν τον δρόμο της αρετής και της αγάπης. Να γίνωμε ολιγοχόρταγοι στην πρόσκαιρη ζωή μας και να στρέψωμε το βλέμμα της ψυχής μας στην Βασιλείαν των Ουρανών. Να εγκολπωθούμε την διδασκαλίαν του αγαπητού μας Ναζωραίου, να γίνη η σκέψι μας αγαθή και να μετανοήσωμεν. Να γίνωμεν οπαδοί του Χριστού μας και του Ευαγγελίου Του και να νοιώσωμε στην ψυχήν μας την ουράνια χαρά και αγαλλίασιν.
Να γίνωμε ευεργέτες στον πλησίον μας και να αισθανθούμε την ανάγκην του αδελφού μας κατά την ώραν της λύπης και της συμφοράς του.
Βοήθησέ μας ακόμη, Θεέ της Στοργής, να γίνωμε ταπεινοί και εγκρατείς στην σάρκα μας και να νοιώση η ψυχή μας την χαρά της δόξης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που μόνον οι ταπεινοί και οι εγκρατείς την αισθάνονται. Να γίνη η ζωή μας πιο καθαρή στις πράξεις της βιοπάλης και να στολίζωμε τον δρόμο της ζωής μας με την φωνήν του Ευαγγελίου, που λέγει: Όταν έχωμε δύο υποκάμισα να δίνωμε το ένα στον αδελφόν μας, που είναι γυμνός και δεν έχει πού να στρέψη το βλέμμα του. Να γίνη, Κύριε, ακόμη η ζωή μας ανάλαφρη σαν του πουλιού τα φτερά, και να μας πάρη ο αέρας της αγάπης και της ευσπλαχνίας στον δρόμο της αρετής.
Διώξε, Κύριε, τα πάθη από την ψυχήν μας, που την σκλαβώνουν και την κάμνουν να υποφέρη, και να ευρίσκεται μακράν Σου και ενδυνάμωσέ την με τα θέλγητρά Σου τα αγαθά και αναγέννησέ την, Κύριε της ψυχής μας, ώστε κοντά Σου πάντα να αναπνέη».
«ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 130-133
«Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, η ζωή του κόσμου, η χαρά της αμαρτωλής ψυχής μας, φύλαξέ μας και συγχώρεσέ μας τα τόσα αμαρτήματα. Σπλαχνίσου μας και φύλαξέ μας από την παγίδα του εχθρού, που μας τριγυρίζει νύκτα και ημέρα και βοήθησέ μας να ακολουθήσωμε τον ιδικόν Σου δρόμον.
Ναι, Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, η ανεξάντλητη πηγή του ελέους, φώτισέ μας την ψυχήν, να τηρούμε τις εντολές του Πατρός Σου και να πράττωμε τον ιδικόν Σου λόγον σε όλην μας τη ζωή˙ να καθαρίζωμε την σκέψι μας και την πολύμοχθη σάρκα μας από τις πονηρές των δαιμόνων πράξεις και να ευρίσκωμε την χαράν και την ελπίδα της αληθινής πατρίδος μας, της Βασιλείας των Ουρανών, όπου υπάρχει η γαλήνη και η χαρά.
Πάντοτε, Κύριε, θα προσκυνώ τα θεία Σου μεγαλεία, διότι είσαι τέκνον του Θεού και της Αγίας Μαρίας, που με την χάριν του Θεού συνελήφθης στην κοιλίαν της να σώσης την ψυχήν μας από την αμαρτίαν.
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, χαρά του κόσμου και ελπίδα
της γης και του ουρανού στερέωμα, σώσε μας από την αμαρτία
και δώσε βάλσαμον εις τας καρδίας
να μη πράττωμεν τας κακάς μας συνηθείας.
Παρακάλεσε τον Πατέρα Σου, να χαρίση στην καρδιά μας
το ανεξάντλητον του Παραδείσου φως, να φέγγη στην ζωή μας.
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού του ζώντος,
κλίνε την καρδίαν μας εις το θέλημα του Πατρός Σου
να μην αμαρτάνωμε και πέσωμε στα δίκτυα των εχθρών Σου.
Δώσε μας την δύναμι να φυλάττωμε τας εντολάς Σου
και να είμεθα οπαδοί Σου εις τα κηρύγματά Σου.
Χριστέ μας Πολυεύσπλαχνε, Οικτίρμον και Ευεργέτα,
της Εκκλησίας ο Φρουρός, χριστιανών το Στέμμα,
σκόρπισε το άγιόν Σου φως μέσα εις την ζωή μας
να έχωμε ταπείνωσι βαθειά μεσ’ την ψυχή μας.
Έγινες άνθρωπος στη γη και έσπειρες τον λόγον Σου
και εγιάτρευες τα τέκνα Σου, για να σε ακολουθήσουν.
Ακούσαμε κηρύγματα, Ευαγγέλια και Αποστόλους
και ευρήκαμε δρόμον ανοικτό με πίστι και με πόθους.
Ώ Ύψιστέ μας Ιησού, φύλακα και προστάτη,
βοήθησέ μας Κύριε να έχωμεν αγάπη.
Άνοιξε τον Παράδεισον, Γλυκύτατε Χριστέ μου,
λυπήσου την αγνή ψυχή, στείλε τον Αγγελόν Σου.
Ώ Ύψιστέ μας Ιησού, Οικτίρμον και Ευεργέτα,
του Παραδείσου το κλειδί, π’ ανοίγεις τις καρδιές μας.
Έχεις καρδιά αστείρευτη, βάλσαμο και αγάπη,
συγχώρεσέ μας, Κύριε, από τα πολλά μας πάθη,
που μας σκλαβώνουν την ψυχήν, την κατακομματιάζουν,
και έχει όλο βάσανα, διότι είναι μακρυά Σου.
Θεός, Χριστός και Παναγιά, γίνεται μία λέξι,
να προσκυνά ο Χριστιανός να ευρίσκη την γαλήνη.
Αγαπητέ μου Ιησού, που ήλθες εις την ζωήν μου,
σώσε μου το αθώο κρίνο, που είναι η ψυχή μου.
Σε έχω άρμα έμψυχο βαθειά μεσ’ στην καρδιά μου
διότι δεν ήμουν άξια να έλθω στα βήματά Σου.
Το όνομά Σου, Κύριε, πάντα θα το δοξάζω,
θα προσκυνώ και θα φιλώ το Αίμα της καρδιάς Σου,
που έχυσες επάνω στο Σταυρό εκεί στον Γολγοθά Σου.
Δεν επείραξες τα τέκνα Σου, διά να Σε σταυρώσουν,
αλλά Εσύ εδικάστηκες για μας, γιατί μας ελυπόσουν.
Γλυκύτατέ μας Ιησού, κλειδί του Παραδείσου,
που εδίδασκες διδάγματα και αγάπη στον πλησίον,
αστείρευτέ μας Θησαυρέ, Πηγή της οικουμένης,
χαρά, ελπίδα, υπομονή, Σε έχουν οι λυπημένοι.
Όταν πονά ο Χριστιανός, τρέχει, και πού να πάη;
Μόνον κοντά εις τον Χριστόν ευρίσκει χαράς λιμάνι.
Λιμάνι δίχως κύματα, δίχως την αμαρτία,
που μας χαρίζει ο Χριστός μέσα στην Εκκλησία.
«ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ»
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 134-135
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησέ με και βοήθησέ με,
και γίνου συμπαραστάτης μου στον δρόμο της αγάπης και της αρετής.
Κύριε ελέησέ με και βοήθησέ με και γίνου
συμπαραστάτης μου και βοηθός μου στην διδασκαλίαν Σου.
Κύριε ελέησέ με και βοήθησέ με να γίνω εύσπλαχνος
και να είμαι ακούραστος στην διδασκαλίαν Σου την αγίαν.
Κύριε ελέησέ με και θεράπευσέ μου τα τραύματα της ψυχής μου.
Κύριε ελέησέ με και διαφύλαξέ με από την παγίδα του εχθρού.
Κύριε ελέησέ με, να γίνω ακόλουθός Σου,
με μόνο σύντροφο και παρηγοριά τα ρήματα του Ευαγγελίου.
Κύριε ελέησέ με να γίνω εύσπλαχνος και συμπαραστάτης
στους πάσχοντας αδελφούς μας.
Κύριε ελέησέ με και σώσε την ζωήν μου από την αμαρτίαν
και καθάρισε την σκέψιν μου από τις πονηρές διαθέσεις.
Κύριε ελέησέ με και διάνοιξε τους πνευματικούς μου
οφθαλμούς, για να θαυμάζω την αγιωτάτην
και ανεξάντλητον παντοδυναμίαν Σου.
Κύριε ελέησέ με και καθοδήγησέ με, για να ακολουθώ
τον δρόμο της αρετής, οδήγησέ με, για να αποβάλω
τον παλιό εσωτερικό μου άνθρωπο και να ενδυθώ
την πανοπλίαν του καλού χριστιανού.
Κύριε ελέησέ με και κραταίωσέ με εν τη αγάπη και τη εγκρατεία
και απόβαλε από εμέ το πονηρόν
που με κατατρέχει και θανατώνει την ψυχήν μου.
Κύριε ελέησέ με και σκόρπισε μέσα στην ψυχήν μου
το ανέσπερο φως της Θεϊκής Σου αγάπης.
Κύριε ελέησέ με και όπλισέ με
με υπομονήν και με καρτερίαν.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ
βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 178-180
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με και οδήγησόν με εις τον δρόμον της αγάπης και της αρετής.
Κύριε, ελέησόν με και βοήθησόν με και γίνε συμπαραστάτης και βοηθός μου να αγαπώ την διδασκαλίαν Σου και να εισέρχωμαι εις τον δρόμον της αγάπης.
Κύριε, ελέησόν με και βοήθησόν με να γίνω εύσπλαγχνος και ακούραστος εις την διδασκαλίαν Σου.
Κύριε, ελέησόν με και θεράπευσον τα τραύματα της ψυχής μου.
Κύριε, ελέησόν με και άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς μου εις τον δρόμον της πνευματικής χαράς και ελπίδας.
Κύριε, ελέησόν με να γίνω ακόλουθός σου και σύντροφος του Ευαγγελίου Σου.
Κύριε, ελέησόν με να γίνω συμπαραστάτης εις τον πάσχοντα αδελφόν μου.
Κύριε, ελέησόν με και σώσε την ψυχήν μου, και καθάρισε την σκέψιν μου από τας πονηράς διαθέσεις που μου σκλαβώνουν την αγνή μου ψυχήν.
Κύριε, ελέησόν με σαν τον Δαβίδ και εξάρπασον την αμαρτίαν της ψυχής μου και θεράπευσον την καρδίαν μου.
Κύριε, ελέησόν με, Κύριε, ελέησόν με, Κύριε, ελέησόν με, και δώσε την ευλογίαν Σου, την αστείρευτη και την ανεξάντλητον και να έχω μέσα εις την καρδιά μου φόβον.
Κύριε, ελέησόν με, και οδήγησον με να ακολουθήσω τον δρόμον της αρετής, να γίνω άνθρωπος, τέλειος χριστιανός, με πράξεις άγιες.
Κύριε, ελέησόν με και σκόρπισε το ανέσπερο φως της αγάπης, της υπομονής.
Εισάκουσόν μου Κύριε και ρίξε το βλέμμα Σου το αγαθόν και συγχώρησέ με τον αμαρτωλόν.
Εισάκουσόν μου Κύριε και αναγέννησέ με τον αμαρτωλόν.
Εισάκουσόν μου Κύριε και ταπείνωσέ με τον αμαρτωλόν.
Εισάκουσόν μου Κύριε και ιλάσθητί μοι τον αμαρτωλόν.
Εισάκουσόν μου Κύριε και θέρμανέ μου την πίστιν.
Εισάκουσόν μου Κύριε και βοήθησόν με πάσας τας ημέρας της ζωής μου.
Εισάκουσόν της προσευχής μου και καθάρισόν μου, Κύριε, τον ρύπον της αμαρτίας.
Εισάκουσόν μου Κύριε και κατεύθυνόν με εις το θέλημά Σου.
Εισάκουσόν μου Κύριε και δος μου την δύναμιν να αντεπεξέρχωμαι εις τις δυσκολίες της ζωής.
Εισάκουσόν μου, Κύριε και χάρισέ μου την ευσπλαχνίαν Σου να προχωρώ άφοβα εις τον δρόμον της αγάπης χωρίς δισταγμόν.
Ευχαριστώ Σε, Κύριε, που άνοιξες την πύλη της καρδιάς μου και με δάκρυα ευσπλαχνίας επροσευχήθηκα διά τα αγαπητά μου αδέλφια, τα ευρισκόμενα εις το κρεβάτι του πόνου. Σε θερμοπαρακαλώ, να βρίσκω πάντοτε την ευγλωττίαν από την πηγήν της καρδίας μου να εκφράζωμαι με την αγάπην Σου, την αστείρευτον αυτήν χαράν, που με πλημμυρίζει από δάκρυα ευγνωμοσύνης.
Σε παρακαλώ θερμά να ανατείλη εις το κρεβάτι του πόνου η ανακούφιση, η υπομονή και η ανεξάντλητη μετάνοια προς άφεσιν αμαρτιών.
Κάνε, Κύριε, να προσέρχωμαι εις την ιεράν Πύλην με ταπεινήν καρδίαν και αγάπην προς τον συνάνθρωπόν μου. Να ανοίγη η Πύλη του Παραδείσου με την αγάπην Σου και την ανεξάντλητον υπομονήν Σου προς εμάς.
Ρίξε το έλεος της ειρήνης που λαχταράμε οι ευλογημένοι.
Όταν γυρίσω και σε δω μ’ ακάνθινο στεφάνι, ραΐζει μέσα μου η καρδιά και τρέχουν δάκρυα πολλά από τα βλέφαρά μου. Σε ικετεύω, Ύψιστε, αθάνατε Χριστέ μου, και σε θερμοπαρακαλώ, συγχώρα την ψυχή μου.
Ας γίνουνε τα δάκρυα, ο μόνος σύντροφός μου μες στη θερμή την προσευχή, κοντά στον Κύριόν μου. Χριστέ μου, πολυεύσπλαχνε, μ’ ακάνθινο στεφάνι, και με χαμόγελο γλυκό για όλα τα παιδιά σου, χάριζέ μας, Κύριε, την εύσπλαχνη ματιά σου και φύλαγέ μας στο καλό, μόνο στα βήματά σου.
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ουράνιε Πατέρα μας και της ζωής ο φάρος, που φέγγεις στην καρδιά μας σαν το λαμπερό διαμάντι, σκόρπισε την αγνότητα που έχεις στην καρδιά σου και το γλυκό χαμόγελο σε όλα τα παιδιά σου.
Ώ βασιλεύ και Κύριε, οικτίρμον και ευεργέτα, ακλόνητη παρηγοριά, του Ουρανού η δόξα, σε έχουμε μες στην ψυχή αστείρευτη ελπίδα. Χριστέ μας, πολυεύσπλαχνε, των Χριστιανών ελπίδα, βοήθησέ μας, Δέσποτα στο δρόμο της σωτηρίας, να βρίσκουμε παρηγοριά μέσα εις την ζωήν μας και να δοξολογούμε πάντοτε, Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα.
Χριστός μας είναι η ζωή, Χριστός είναι η ελπίδα, Χριστός είναι η παρηγοριά μέσα εις την ζωήν μας. Με του Χριστού το όνομα πρέπει να ζούμε όλοι. Να γίνεται η αγνή ψυχή ωσάν το περιβόλι. Το περιβόλι τ’ ουρανού που λάμπει στον αιθέρα, στην Παναγία, στο Χριστό, στον εύσπλαχνο Πατέρα.
Σαν πουν τα χείλη μου, Θεέ, Χριστέ και Παναγία, ριζώνει μέσα στην καρδιά αγάπη και ευλογία.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 182
Κύριε δόξα Σοι, Κύριε δόξα Σοι, Κύριε δόξα Σοι.
Σε ευχαριστώ, Κύριε, που άνοιξαν οι οφθαλμοί μου την ημέραν ταύτην. Σε παρακαλώ, φώτισον την διάνοιάν μου και στερέωσον την δύναμίν μου, την θέλησίν μου να διέλθω και αυτήν την ημέραν με πόθον και αγάπην εις την θεϊκήν Σου εργασίαν. Κατάπεμψον την δύναμίν Σου να αφοσιωθώ εις την εργασίαν μου με ολοκληρωμένην την σκέψιν μου εις τα διδάγματά Σου και να τα κατατάξω εις τα βάθη της ψυχής μου με την ανεξάντλητον αγάπην Σου, που πηγάζει από τον Ουράνιον Πατέρα, ο οποίος μας συγχωρεί και μας βοηθά εις τον δρόμον της ζωής μας.
Ώ, Θεέ μου, συγχώρησε τις τόσες κακές μου πράξεις και κατάταξε την σκέψιν μου εις την αγάπην, εις την υπομονήν και εις την βοήθειαν του πονεμένου συνανθρώπου μου που πάσχει. Ώ, Θεέ μου, ρίξε την ευλογίαν Σου την μυρωμένη και ποτισμένη, που μυρώνει την φύσιν της ζωής μας και την συγκρατεί ακεραία σε εκείνον που έχει φόβον Θεού και αγάπην. Ώ, Θεέ μου, σε υπερευχαριστώ που διήλθα την νύκτα ταύτην ασκανδάλιστον από τα βέλη του Πονηρού και άνοιξαν οι οφθαλμοί μου και ήλθες εις την σκέψιν μου. Φώτισε την ψυχήν μου εις το «αγαπάτε αλλήλους». Πλούτισέ την με την λαμπερήν εύνοιάν Σου, την ακούραστη και υπομονητική να εύρω την ευλογίαν Σου και να την σκορπίσω εις πάντας με το θέλημά Σου.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 183-184
Δειλινό, 20 Ιουλίου 1969.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν.
Ευχαριστώ Σε, Κύριε, που με αξίωσες να γνωρίσω την θεϊκήν Σου δύναμιν και να αισθανθώ ο ανάξιος δούλος την αναγέννησιν της ψυχής και την αστείρευτον αγάπην προς τας εντολάς Σου. Ευχαριστώ Σε, Κύριε των δυνάμεων, που ο ταλαίπωρος εύρον την οδόν σου με την ιδικήν Σου βοήθειαν και αισθάνομαι την αναξιότητά μου και θρηνώ έμπροσθέν Σου και ζητώ την βοήθειάν Σου, την αστείρευτη, που γνωρίζει τον ταλαίπωρον και τον ευλογεί και θερμαίνει και ζωογονεί την ψυχήν μου, που παιδιόθεν ξέφυγε και έγινα ο άσωτος υιός απέναντί Σου. Σε ευχαριστώ, Κύριε, και Σε ικετεύω να με φυλάξης σαν τον ληστήν και να με οδηγήσης να μην εξιχνιάζω την παντοδυναμίαν Σου την αγιωτάτην, που είναι πλουτισμένη αγάπη και υπομονή και ταπείνωση σφόδρα. Αλλά βοήθησέ με να γίνω οπαδός Σου και να κηρύττω την απεριόριστον δύναμίν Σου. Σε ευχαριστώ, Κύριε, ο ταλαίπωρος και ο άθλιος απέναντί σου, που καταραδιούργησα το αίμα σου που έχυσες επάνω στον Σταυρόν διά τα αγαπητά σου τέκνα. Σε ευχαριστώ, Κύριε, και θέλω να με κρατήσης κοντά σου έως τον αιώνα, γιατί χωρίς την ιδικήν σου αγάπην και προστασίαν δεν είμαι άξιος να συγχωρηθώ. Σε ευχαριστώ, Κύριε, και θερμά θα σε παρακαλώ και αδιαλείπτως, να με φέρης εις την τελείαν επιστροφήν και μετάνοιαν, που είναι το παν διά τον άνθρωπον.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 184-185
Η παρακάτω προσευχή γράφτηκε σε ημέρες μεγάλης κακοκαιρίας και βροχής.
Ύψιστε Ιησού, στρέψε τα βλέφαρά σου στα τέκνα σου τα αγαπητά.
Τους καταρράκτας του ουρανού, εσύ λιγόστεψέ τους.
Όλα είναι στο χέρι σου, εσύ θα μας τα δώσης,
ο παντοδύναμος εσύ, θα μας λυτρώσης
από την άγρια νεροποντή που ήρθε και δεν παύει,
να εργαστούμε, Κύριε, να φάμε το ψωμί μας.
Δίχως ψωμί ο άνθρωπος δεν ημπορεί να ζήσει.
Σε ικετεύουμε, Χριστέ, στείρεψε πια τη βρύση,
που είναι ψηλά στον ουρανό.
Είναι Χριστού το Θέλημα και βρέχει κάθε μέρα,
γιατί παραστρατήσαμε και κάνουμε τα δικά μας.
Γι’ αυτό μας έριξε ο Θεός βάσανα στη ζωή μας
και βρέχει μήνες ο ουρανός και χάσαμε το ψωμί μας.
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν μας και χάρισέ μας την ομορφιά της φύσεως και στέρεψε τους καταρράκτας του ουρανού και επανάφερέ μας εις την εργασίαν μας την αγροτικήν, διά να εργασθούμε και να απολαύσουμε τον άρτον ημών τον επιούσιον. Κύριε, σε παρακαλούμεν οι ανάξιοι, σε ικετεύομεν, να μας λυπηθής και να μας συγχωρήσης, ό,τι και να σε κάναμε. Εσύ είσαι εύσπλαχνος και από εσένα ξέρομε την ζωή μας. Ελέησόν μας και δώσε την διαταγήν εις τους καταρράκτας του ουρανού να πάψη η βροχή, διά να ημπορέσουμε εμείς οι ανάξιοι να εισέλθωμεν εις την εργασίαν των αμπέλων.
Σε παρακαλούμεν από τα βάθη της ψυχής μας να μας λυπηθής και να μας ελεήσης για τας ανομίας που κάνομεν. Εσύ, Παναγία μας, παρακάλεσε τον υιόν σου να παύση την βρύσιν του ουρανού και να έλθη ο λαμπερός ήλιος να μας φωτίση και να αναπνεύσουν τα φυτά και τα ζώα τον ηλιακόν αέρα της ζωής.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 185
Εγράφη εν ώρα λειτουργίας, 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Σταυρού, 1974.
Ώ, τρισμακάριστε Σταυρέ, πηγή της Οικουμένης
χωρίς εσένα ο χριστιανός δεν ημπορεί να ζήση.
Ώ, τρισμακάριστε Σταυρέ, το μύρον της αγάπης
που δίνεις στα τέκνα του Θεού το Άγιον το φως.
Η ταπεινή σου ομορφιά πάντα ανακουφίζει
μες στης ζωής το πέλαγος λιμάνι για να βρούμε
και να βρεθούμε άξιοι την ώρα του θανάτου
να έλθουν Άγγελοι δίπλα μας και την ψυχήν να πάρουν.
Η δύναμις που βρίσκεται εις του Σταυρού το ξύλο
είναι Θεού καρπός, τα πάντα ενθαρρύνει
και στην ψυχή μας την αγνή βάλσαμο θείο ρίχνει.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 186
Αγνή Παρθένα Δέσποινα, παρηγορήτριά μου,
βάλε την ταπείνωση βαθεία μες στην καρδιά μου.
Αγνή Παρθένα Μαριάμ, στολίδι της θρησκείας,
Παντάνασσα του Ουρανού και του Χριστού Μητέρα,
Θρόνος Χρυσοπλοκώτατος είσαι, ώ Παναγία μου.
Βοήθησέ μας, Δέσποινα, να ’ρθούμε όλοι κοντά σου.
Ώ δένδρον αγλαόκαρπον, ώ δένδρον ευλογημένον,
ώ δένδρον, Μήτερ του Χριστού, αγλάϊσμα και κλέος.
Ρίξε και σκόρπισε χαρά, με την ματιά σου την ευλογημένη.
Ρίξε τη σκέπη την αγνή, που ο καθείς προσμένει.
Είσαι του Ουρανού κλειδί, υπερευλογημένη.
Πόση χαρά αισθάνεται το κάθε σου το τέκνο,
που περιμένει έλεος να βρη, ώ Κεχαριτωμένη.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
(δοθείσα υπό του Αγίου Ραφαήλ)
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 186-188
Όταν το παιδί της, Απόστολος, με την γυναίκα του ταξίδευαν για το Γιοχάνεσμπουργκ με το αεροπλάνο
Ώ Παναγιά μου Δέσποινα, παρηγορήτριά μου,
οπόταν σε παρακαλώ, φτάνε, βασίλισσά μου.
Μη με αφήνης μοναχή μέσα στον κόσμο τούτο,
ρίχνε πάντα τη σκέπη σου να σέχω βοηθόν μου.
Ρίχνε την σκέπην την αγνή, που έχεις στην ψυχή σου
και είσαι μητέρα του Χριστού, ώ Παναγία, λυπήσου
το τέκνον το ανάξιον και γίνε βοηθός του,
στου πειρασμού τις πονηριές, ρίχνε το βάλσαμό σου.
Ώ Παναγία, άσπιλη, θρόνε του Παραδείσου,
που έχεις ακτίνες θεϊκές και λάμπει η μορφή σου,
ρίξε και σήμερα αγνή, ώ άχραντη Παρθένα,
την λαμπερήν την σκέπην σου σε όλο τον αιθέρα
και σκέπασε τον ουρανό και δώσε τη γαλήνη.
Συ γίνε μάνα στοργική και την ευχή σου δώσε.
Μεσίτευε εις τον Χριστόν, να δώση ευλογίαν,
να κάνουν άνθη και καρπούς και τέκνα αγαπημένα.
Στον ουρανό όταν πετούν να είσαι συ μπροστά τους,
να γαληνεύεις τον καιρό να χαίρεται η καρδιά τους.
Φύλαξέ τα Παναγία μου, στάσου βοήθειά τους,
η άγια σου η ματιά να φέγγει στην καρδιά τους.
Παναγία Δέσποινα, δείξε την δύναμί σου,
μεσίτεψε στον Κύριο, να σώση το παιδί μου.
Είσαι μητέρα και πονείς,
στα σπλάχνα σου φωλιάζει η μητρική στοργή σου.
Εσύ ρίχνε την σκέπην σου πάνω στα πονεμένα
και χάριζέ τα υπομονή και δίνε τους ελπίδα.
Παντάνασσα, βασίλισσα, θρόνος του παραδείσου,
που ξεπροβαίνεις με στοργή, μητέρα αγνή λυπήσου,
που είσαι μητέρα σπλαχνική, με ρόδα στολισμένη
και λάμπεις, ακτίνα θεϊκή, χαρά στην οικουμένη.
Στον πόνον μας γίνεσαι ιατρός, θερμή συμπαραστάτης
και στη χαρά μάς οδηγείς, στο βήμα μας προστάτης.
Βασίλισσα είσαι, Δέσποινα, σ’ όλη την οικουμένη,
αγνή μητέρα του Χριστού, ώ κεχαριτωμένη.
Με την ματιά σου την αγνή, σκλαβώνεις την ψυχήν μας,
την προστατεύεις στο καλό μακρυά απ’ την αμαρτία.
Ρόδον είσαι εύοσμον, άσπιλε Θεοτόκε.
Όλοι το όνομά σου λέγομεν χίλιες φορές την ώρα
και βρίσκουμε ανακούφιση και βρίσκουμε ελπίδα.
Γονατιστά προσεύχονται όλα τα πονεμένα,
τρέχουνε δάκρυα πολλά, λυπήσου τα, Παρθένα.
Ακούραστη είναι η ζωή, με το γλυκό όνομά σου.
Σαν πούμε τόνομά σου, Παναγία, ρίχνεις τα θέλγητρά σου,
που μας κυκλώνουν χαρωπά, μας δίνουνε κουράγιο.
Δεν έχουμε άλλο στήριγμα μόνον το όνομά σου.
Κρίνο αθώο σε πρόσφερε ο Άγγελος Κυρίου.
Γιατί ήσουν η αγνή ψυχή, σε διάλεξε ο Θεός
και σέκανε Μητέρα εις τον μονογενή του.
Ρίχνε πάντα τη στοργή σου μέσα στην αγνή ψυχή,
μην αφήσης να την πάρη το κακό και να χαθή.
Σκόρπιζέ μας τη χαρά σου τη γλυκειά τη θεϊκή,
να διαβούμε εις τον Πλάστη όλο αγάπη στην ψυχή.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΡΥΩΝ
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 188-191
Οσιομάρτυς Ραφαήλ, ο ήρωας της Λέσβου,
των χριστιανών το καύχημα και του Χριστού το βέλος,
αείμνηστέ μας Άγιε, της Λέσβου το καμάρι και της ψυχής ο φάρος,
μεσίτευε, Άγιε Ραφαήλ, στον Ιησού Χριστόν μας
να ιατρεύση τας ψυχάς όλων των αδελφών μας.
Συ έχεις την δύναμιν, μεγάλην εξουσίαν,
γιατί επριονίστηκες διά την εκκλησίαν,
διά να σταθή στο ύψος της η Ορθοδοξία.
Είσαι ακοίμητος φρουρός μέσα σ’ όλον τον κόσμον
και ιατρεύεις τις ψυχές απ’ τον κρυφό το πόνο,
και τρέχουνε τ’ αδέλφια μας με δάκρυα στα μάτια
και σε θερμοπαρακαλούν, εσύ να μεσιτεύσης
στον Ιησού μας τον Χριστόν για να μας θεραπεύση.
Είναι πολλά τα βάσανα που έχομε στη ζωή μας,
γιατί όλο μάς ενοχλεί το ακάθαρτο το πνεύμα.
Καύχημα είσαι του νησιού και της Ιθάκης γόνος,
της Εκκλησίας στόλισμα και των πτωχών ο στύλος.
Να μεσιτεύης, Άγιε, εις τον Χριστόν μας
να έχωμεν πίστη και χαρά μέσα εις την ζωήν μας.
Το άνθος είσαι των Καρυών και της Θερμής το στέμμα
και του νησιού το καύχημα κοντά εις τον Χριστόν μας.
Χαρμόσυνος ο κώδων χτυπά και χαίρεται η φύσις
και ξεπετά μεσ’ στα βουνά η δόξα και η πίστις.
Χαρήτε και αγάλλεσθε, ψάλλετε εγκώμια,
που έχουν χρόνια να ψαλούν εις δόξαν Κυρίου.
Ο λαμπτήρ είσαι του κόσμου και έχεις χάρισμα Θεού,
Άγιε Ραφαήλ, του νησιού μας καύχημα.
Χαίρε ποίμνιον αγγέλων, χαίρε φλόγα θεϊκή,
σκόρπα μύρον, ευωδίαν, στων Καρυών την εκκλησία.
Χαίρε, ώ Άγιε Ραφαήλ, Διάκονε Νικόλαε.
Χαίρε Ειρήνη, Αγία Παρθενομάρτυς.
Χαίρε, ώ Άγιε Ραφαήλ, της νήσου Λέσβου καύχημα, που ιατρεύεις τις ψυχές που έρχονται κοντά σου.
Από της γης τα έγκατα ξεφύτρωσαν σαν άνθη τα άγια λείψανά σου.
Στον τάφο μέσα βρέθηκες και έλαμψες σαν ήλιος και φώτισες και γιάτρεψες ψυχές από τα πάθη.
Οσιομάρτυς Ραφαήλ, καμάρι του νησιού μου, που ιατρεύεις τα παιδιά και βρίσκουν την υγεία.
Σαν τ’ άστρα που είναι φωτεινά λάμπουν τα λείψανά σου, Άγιε Ραφαήλ, θεράπευσε τα άρρωστα παιδιά σου.
Άγιε Νικόλαε, Θεσσαλονίκης καύχημα και χριστιανών ελπίδα,
αγάπη και παρηγοριά είσαι για την ψυχή μας.
Ανακουφίζεις τους πιστούς που έρχονται κοντά σου,
με την θερμή τους προσευχή και αγάπη στην καρδιά τους.
Συ μεσιτεύεις στον Χριστό, για τα δικά μας πάθη.
Ένδοξε Νικόλαε, καταφυγή και στήριγμα που μας θερμαίνεις την ψυχή και βρίσκει μονοπάτι,
εσύ μεσίτευε, να πλησιάζη η ζωή μας τον Χριστό.
Φρουρός της πίστεως, Άγιε Ραφαήλ, έγινες ένδοξος. Την πίστιν εστήριξες του Θεού, του Χριστού μας και απέκτησες το ποθούμενο της ψυχής σου και θέλγητρα εν Χριστώ εδωρίσθης.
Έλαμψαν χαρμόσυνα τα οστά σου τα άγια, μέγιστε Ραφαήλ, της Ιθάκης το καύχημα, η ελπίδα των Καρυών, χριστιανών το απαύγασμα. Αμάραντον στέφανον εστεφανώθης, μέγιστε, σκέπε, φρούρει, φύλαττε, και μεσίτευε υπέρ των ψυχών ημών.
Ραφαήλ μέγιστε, της Ιθάκης ο γόνος, έγινες οσιομάρτυς Χριστού, και μεσιτεύεις απαύστως στον Πλάστη, να μας χαρίζει αγάπη μες στην καρδιά μας. Μεσίτευε πάντα εσύ στον Χριστόν μας να συγχωρή τις αμαρτίες που ακαταπαύστως μας σπρώχνει ο δαίμων να πράττουμε και μας βυθίζει στον χαμόν μας.
Ραφαήλ μέγιστε, των Καρυών η ελπίδα, φώτιζε τις αγνές ψυχές μας και χάριζέ μας άγια σκέψι και αγάπην ακράδαντον διά τον πλησίον μας.
Χαίρε αείμνηστε, Ραφαήλ, χαίρε αγλαόν θησαύρισμα. Χαίρε το άνθος της Ιθάκης. Χαίρε και σκόρπιζε την ευωδία σε όλη την οικουμένη, γιατί ο Ιησούς Χριστός σε έδωσε εξουσία ακλόνητη στην άνω βασιλεία. Χαίρε ένδοξε πατέρα, αγαπητέ μας Άγιε, των χριστιανών ελπίδα, χαίρε, ώ Άγιε Ραφαήλ, θαυματουργέ μας.
Χαίρε, του ουρανού λαμπρότατον άστρο, χαίρε της Ιθάκης το ασάλευτον νέφος, που ιατρεύεις τα θλιμμένα παιδιά μας. Χαίρε των ανθρώπων η ελπίδα, χαίρε των πιστών η ασάλευτος θύρα, χαίρε των παθών η ευγλωττία, χαίρε οδηγέ θεοφόρε, χαίρε οδηγέ της εγκράτειας, χαίρε των Καρυών το καμάρι, που ευφραίνεις την ψυχήν μας, χαίρε το αόρατον στέμμα που στα ξένα προβάλλεις με δόξα.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΡΩΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 84-86
24 Οκτωβρίου 1963
Στην οικία του Θεοδώρου Πάτση, όπου έμενα ως φιλοξενούμενη, όλο το διάστημα της νοσηλείας του ανδρός μου, ωραματίσθηκα την μικρή κόρη, την Αγίαν Ειρήνη, η οποία μου είπε: «Θεία Αικατερίνη, ήλθα, από τον θείο Παναγιώτη και τώρα φεύγω στα άρρωστα παιδάκια». Και ενώ η Αγία μού έλεγε αυτά, εγώ βρέθηκαν ξαφνικά σε ένα μέρος με αραιά σπίτια, με δένδρα και με δρόμους. Τα σπίτια ήσαν θάλαμοι και στα κρεββάτια ήταν ξαπλωμένα άρρωστα παιδάκια. (Από την περιγραφήν που έκαμα μετά ταύτα, με επληροφόρησαν ότι επρόκειτο για το Νοσοκομείο Π.Ι.Κ.Π.Α. της Βούλας) Εκεί δε, είδα την Αγία Ειρήνη να περνά και να χαϊδεύη ένα ένα τα παιδάκια. Έπειτα γονατισμένη με σταυρωτά τα χέρια Της έκανε προς τον Θεόν την ακόλουθη προσευχή:
«Χριστούλη μου και Πατέρα,
χάρισε εις τα θλιμμένα αυτά παιδιά υγεία, για να χαρούν μια μέρα.
Υγεία εις τα πόδια και εις τα χέρια δώσε τα, Χριστέ μου.
Χριστούλη σαν φωνάζουμε, ανοίγει η καρδιά μας.
Λυπήσου εύσπλαχνε Χριστέ, χάρισε την υγείαν.
Και συ, ώ! Παναγία μου, Μήτερ Αγνή, σπλαχνίσου.
Λυπήσου εύσπλαχνε Χριστέ, χάρισε την υγείαν.
Και συ, ώ! Παναγία μου, Μήτερ Αγνή, σπλαχνίσου.
Μεσίτευσε στον γυιόκα σου να δώση την ευχήν Του.
Σκόρπισε στα παιδάκια αυτά, την πίστη στην ψυχήν τους
με του Θεού την θέλησι να ζήσουν την ζωήν τους.
Είναι αθώα, Κύριε˙ λυπήσου και ευσπλαχνίσου.
Εσύ που ξεύρεις να αγαπάς τα τέκνα σου λυπήσου.
Σαν περιστέρια στέκονται λευκά σαν τη Στολή Σου,
Εσύ τους έδωσες πνοή, Χριστούλη μου λυπήσου.
Όταν θα πάμε στο Γολγοθά, στο λόφο των Καρυών μας
να λειτουργήση ο παπάς για χάρι των παιδιών μας.
Θεία Αικατερίνη, τώρα βρισκόμεθα κοντά στα πονεμένα.
Εγώ πολύ σε προστατεύω. Θέλω να σε έχω δίπλα μου, σαν μάνα μου σε νοιώθω.
Την όμορφή σου τη ζωή, θεία, να την προσέχης, διότι ήταν θέλημα Θεού να γράφης, να μαθαίνης.
ΙΚΕΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 127-129
25 Οκτωβρίου 1963 (Οικία Θ. Πάτση)
Η φωνή του Αγίου υπαγορεύει στην Αικατερίνη Λύτρα προσευχή προς την Αγία Ειρήνη:
«Αγία Ειρήνη,
μεσίτευσε εις τον Ιησούν μας τον Χριστόν, να βρίσκωμε γαλήνη.
Αστέρας είσαι τ' ουρανού και των Καρυών καμάρι,
εκάηκες ολοζώντανη μέσα εις το πιθάρι.
Αγνό μπουμπούκι τριανταφυλλιάς έγινες δοξασμένη
Ειρήνη, κόρη του Προεστού, πολυβασανισμένη,
που στάθηκες σαν ήρωας εμπρός εις τους βαρβάρους,
για την Πατρίδα, τον Χριστό με όλο σου το θάρρος».
ΧΑΙΡΕ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 93-94
10 Ιανουαρίου 1963
«Εν τοις Ουρανοίς εστίν η δόξα και η δύναμις του Θεού.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχουν αι πύλαι του Παραδείσου.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχει η καθέδρα του Βασιλέως Θεού και της Παναγίας.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχουν τα τάγματα των Αγγέλων, Χερουβείμ και Σεραφείμ.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχουν τα εξαπτέρυγα των Αγγέλων και των Αρχαγγέλων.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχει η ουρανία χαρά.
Εν τοις Ουρανοίς υπάρχει ο Βασιλεύς της γης και των ανθρώπων.
Χαίρε ο Βασιλεύς της δόξης.
Χαίρε ο Βασιλεύς της αγάπης.
Χαίρε ο Βασιλεύς της αιωνίου ζωής.
Χαίρε ο Βασιλεύς της αθανάτου ψυχής.
Χαίρε ο Βασιλεύς πάντων των Αγίων.
Χαίρε ο Βασιλεύς των βυθών της θαλάσσης και των περάτων της γης.
Χαίρε ο Βασιλεύς της ψυχής ημών.
Χαίρε ο Βασιλεύς των πάντων.
Χαίρε ο παράδεισος της αναγεννήσεως.
Χαίρε η κατάπτωσις των δαιμόνων.
Χαίρε η αναγέννησις των ανθρώπων.
---
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ