ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

 

 periTwnAgiwn

 

 

Εμείς σας προστατεύουμε και θα σας βοηθούμε

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 51-53

 

Να κάνετε την προσευχή μέσα απ’ την καρδιά σας, ν’ ανοίγη ο ουρανός να βρίσκεσθε κοντά μας. Εμείς σας προστατεύουμε και θα σας βοηθούμε, γιατί έχομε την δύναμι να σας καθοδηγούμε. Πρέπει και εσείς να έχετε πίστι μες στην καρδιά σας, για να μπορέσουμε και μεις να μεσιτεύσωμε στον Ιησούν Χριστόν μας. Ο Ιησούς μας ο Χριστός είναι πάντα κοντά σας και σας χαρίζει την χαρά μέσα εις την καρδιά σας ...

Κάθε στιγμή και κάθε ώρα να παρακαλούμε τον Ουράνιον Πατέρα μας, μέσω των Αγίων του, να μας συντηρή την σκέψιν μας, να γινώμεθα μακρόθυμοι, πολυέλεοι, πολυεύσπλαχνοι, και να μιμούμεθα τον Εσταυρωμένον Κύριον, που δι’ ημάς εσταυρώθη και εσυκοφαντήθη ...

Πάρετε την ένταξίν σας εις τας εντολάς του Κυρίου, διά να αγιασθή η ψυχή, να διορθωθούν οι λογισμοί και να στραφή η σκέψις στο καθαρό, και όχι να υποφέρη από θλίψιν και οδυνηρά συγκροτήματα. Αλλά οι Άγγελοι και οι Άγιοι να κατευθύνουν τα βήματά σας εις έναν ορίζοντα πίστεως, προς δόξαν Θεού, προς αλληλεγγύην πτωχών και πονεμένων ανθρώπων.

 

 

«Αγαπώ ιδιαίτερα τα τέκνα που εκτελούν τις εντολές μου και χαίρομαι»

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 73

 

«Ο Άγιος του Θεού είναι λογική ύπαρξις, είναι αγάπη. Ο Άγιος συγχωρεί, βοηθεί, μεσιτεύει, διδάσκει, επιβλέπει, οδηγεί και κάποτε γίνεται αυστηρός προς ωφέλειαν ψυχικήν.

Ο Άγιος διορθώνει τους ανθρώπους που αγαπά περισσότερον, διότι υπάρχει και διάκρισις αγάπης. Αγαπώ ιδιαίτερα τα τέκνα που εκτελούν τις εντολές μου και χαίρομαι.»

 

 

Οι εορτές και η τιμή προς τους Αγίους

 

Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 107-108

26 Νοεμβρίου 1963

 

Όταν έρχεται η εορτή κάθε Αγίου ή Αγίας, οι χριστιανοί πρέπει να προσεύχωνται περισσότερον θερμά, με κατάνυξιν, και αγάπην, και να παρακαλούν τους Αγίους να μεσιτεύουν προς τον Κύριον για την σωτηρίαν της ψυχής τους. Η κάθε εορτή Αγίου είναι για τους χριστιανούς μία σοβαρή υπενθύμισις των δεινών μαρτυρίων, που υπέστησαν οι Άγιοι, για την πίστι του Χριστού. Εδοξάσθησαν από τον Θεόν και με δόξαν έλαβον μέρος στην Βασιλείαν των Ουρανών.

Ας τους τιμάμε λοιπόν και ας επικαλούμεθα την βοήθειάν των, για να μας ενισχύσουν στην προσευχήν μας και ας είμεθα βέβαιοι, ότι η προσευχή μας τότε θα εισακουσθή από τον Θεόν. Ας τιμάμε την μνήμην των και ας παρακαλούμε τους Αγίους να είναι πάντοτε συμπαραστάται και άγρυπνοι φρουροί στην ζωήν μας. Ακόμη δε περισσότερον να ζητάμε την βοήθειάν των στις ώρες, που μας καταπιέζει η θλίψις και μας πλήττει η συμφορά».

 

 

Οι Άγιοι του Θεού έχουν την δύναμιν να δίνουν θάρρος

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 65-66

 

Όταν η σκέψις του ανθρώπου είναι στις εντολές του Ουρανίου Πατρός, ποτέ ο άνθρωπος δεν χάνει το θάρρος του. Διότι ο Θεός δίνει θάρρος, η Παναγία δίνει θάρρος και οι Άγιοι του Θεού έχουν την δύναμιν να δίνουν θάρρος. Οι Άγιοι έζησαν στην γη με όλες τις σωματικές αισθήσεις και θα μπορούσαν να κατατάξουν τον εαυτόν τους στις απολαύσεις της ζωής. Απολαύσεις υπάρχουν πολλές στην πορείαν της ζωής, για να βρίσκει η σάρκα ό,τι ποθεί. Αλλά οι Άγιοι εγκατέλειψαν τα πάντα με την θέλησίν τους, διότι είχαν πίστη δυνατή να δοξάζουν τον Κύριον.

 

 

Μεγάλη είναι η μεσιτεία των Αγίων προς τον Θεόν

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 51-54

 

«Όλοι οι Άγιοι του Θεού είχαν μέσα τους αγάπη, υπομονή, ταπεινοφροσύνη και ακαταγώνιστη θέληση και υπέφεραν μαρτύρια διά την πίστιν του Χριστού, ο καθένας διαφορετικά από τον άλλον, με την Χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Η αγιότης, τέκνον μου, είναι Θείος Βλαστός που ξεφύτρωσε μυρωμένος από τον Πανάγιον Τάφον με την Ανάστασιν του Ιησού Χριστού, διότι Εκείνος αγιάζει τους ανθρώπους και τους κάνει τέκνα Του διαλεκτά. Τους δίνει θαυματουργικήν δύναμιν, ώστε να επεμβαίνουν θαυματουργικώς, όπου με πίστιν τούς καλούν τα τέκνα του Θεού. Ας είναι ευλογημένον το όνομα του Θεού, διά των Αγίων Του.»

Οι γονείς ενός παιδιού, που ήταν άρρωστο, μου ζήτησαν να προσευχηθώ και εγώ η αναξία στον Άγιο Ραφαήλ, για την υγείαν του. Μετά την προσευχή μου, ο Άγιος είπε:

«Τέκνον Αικατερίνη, οι γονείς του παιδιού αυτού είναι πιστά τέκνα και ακολουθούν τον ορθόν δρόμον του Κυρίου.

Εμείς, οι Άγιοι των Καρυών, θα μεσιτεύσουμε για το παιδί τους, μέχρι τα έγκατα της γης και της θαλάσσης και αν ο Ουράνιος Πατέρας θελήσει, θα γίνει αυτομάτως η ίασίς του. Χρησιμοποιώ την λέξιν “έγκατα”, διότι γίνεται η μεσιτεία δυνατή, ολοκληρωμένη τόσο, που μπορεί να φθάσει στα βάθη της γης και της θαλάσσης, δηλαδή τόσο δυνατή είναι η μεσιτεία μας. Και το λέμε αυτό, να συνεχίσουν οι γονείς να προσεύχονται και ίσως οι προσευχές τους εισακουσθούν. Εμείς θα μεσιτεύσουμε και εσείς να προσεύχεσθε, αλλά και οι αγγελικές ψυχές χρειάζονται εις τους Ουρανούς. Διότι, από εμάς τους μεγάλους δεν γίνονται οι ψυχές αγγελικές. Είναι ωραίο, όλοι οι άνθρωποι στην γη να προσεύχονται και να παρακαλούν διά την υγείαν των παιδιών τους. Αλλά μην ξεχνούμε, αν και είναι λυπηρόν αυτό διά τους γονείς, ότι πρέπει να υπάρχουν και αγγελικές ψυχές στους Ουρανούς.

Κατά καιρούς, φεύγουν στους Ουρανούς αγγελικές ψυχές και δεν πρέπει να θλίβονται οι γονείς. Όπως και το δικό σας τέκνο, που τώρα η παιδική του ψυχή είναι άγγελος στους Ουρανούς και μεσιτεύει και θα μεσιτεύει εις τον αιώνα. Διότι οι άγγελοι έχουν παρρησίαν εις τους Ουρανούς. Είναι πικρό στους γονείς αυτό, αλλά είναι απαραίτητοι οι άγγελοι. Ας το αφήσουμε λοιπόν στην Πρόνοιαν του Ουρανίου Πατρός.»

Μία γυναίκα μού είπε κάποια ημέρα, ότι την απασχολούν πέντε προβλήματα και με παρακάλεσε, να προσευχηθώ στον Άγιο να δώσει λύση. Στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, στην ενορία μου, όπου εκκλησιάσθηκα, η αγία φωνή μού υπαγόρευσε τα ακόλουθα:

«Δεν μπορούν οι Άγιοι, τέκνον μου, να λύνουν τα μηδαμινά προβλήματα των ανθρώπων. Οι Άγιοι του Θεού μεσιτεύουν για άμεσα και απολύτου ανάγκης προβλήματα, που χρειάζονται την Θείαν βοήθειαν και όχι μηδαμινά, που εσείς δημιουργείτε. Μερικοί άνθρωποι παραλογίζονται, με το να ζητούν από εσένα να προσευχηθείς και να τους πεις τι να κάνουν για τούτο ή εκείνο το πρόβλημα, που τους απασχολεί. Δεν είναι αυτός ο δικός σου προορισμός και δεν πρέπει να σε ερωτούν, αλλά να προσεύχονται στην Παναγίαν, την Μητέρα του Χριστού και στους Αγίους, και να παρακαλούν τον Κύριον να δώσει λύσιν στα προβλήματά τους.

Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπον κρίσιν και διάκρισιν, για να είναι σε θέσιν με τα εφόδια αυτά της λογικής, να λύνει τα μηδαμινά του προβλήματα. Η Θεία Πρόνοια λύνει προβλήματα αμέσου ανάγκης, που ο αδύναμος άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει λύσιν και κάνει θαυματουργικές επεμβάσεις προς δόξαν Θεού.

Να προσέχεις, ώ άνθρωπε, που είσαι δημιούργημα του Ουρανίου Πατρός και σε έχει πλουτίσει ορατώς και αοράτως με χαρίσματα και με κρίσιν και διάκρισιν, να εγκολπωθείς την διδασκαλίαν του Χριστού μέσα σου και να προχωρείς στη ζωή σου με φόβον Θεού.»

 

 

«Ο Άγιος Ραφαήλ είναι προστάτης όλου του κόσμου και δικός σου»

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 116-117

 

«Τέκνον Του Θεού, με ονόμασαν σοφόν διότι ο Χριστός με φύλαξε και μου έδωσε σοφίαν και δύναμιν, να αψηφήσω τον πόνον από τα βάσανα των Τούρκων και να εισέλθω στην βασιλείαν των Ουρανών. Δι΄ αυτό χρειάζεται μεγάλη πίστις και υπομονή να έχει ο άνθρωπος στην ζωή του. Ο Χριστός μού φώτισε την διάνοια και αυτό προσευχόμεθα όλοι μας δι΄ εσένα, να φωτίσει την διάνοιάν σου, έως το πέρας της διδασκαλίας μου. Όλοι οι Άγιοι παρακαλούμε την Παναγία, να μεσιτεύει εις τον Υιόν Της, να σου δώσει φώτισιν ακεραίαν.»

Και σε άλλην υπαγόρευσιν λέει:

«Ο Άγιος Ραφαήλ δεν φωτίζει παιδί μου. Το Άγιον Πνεύμα φωτίζει την σκέψιν σου. Ο Άγιος Ραφαήλ είναι προστάτης όλου του κόσμου και δικός σου. Διά να ομιλούμε πιο ορθά, οι Άγιοι δεν έχουν την δύναμιν να φωτίζουν, μόνο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Χωρίς το θέλημα του Κυρίου δεν γίνεται τίποτα.

Τον κάθε Άγιον που έχεις ιδεί, να έχεις το βιβλίον του και να διαβάζεις τον βίον του, διά να τακτοποιηθείς καλύτερα. Δεν πρέπει να περιμένετε όλα από εμένα. Εμείς οι Άγιοι είμεθα πιστοί δούλοι του Κυρίου.

Τα γραφόμενα τα οποία έχουμε γράψει, όταν τα μετατρέψετε εις την ιδικήν σας διάλεκτον, δεν θα έχουν την Θεϊκήν έννοιαν. Η κάθε λέξις χρειάζεται από εσένα να την αναλύσεις. Διότι αυτό το γραφόμενο εσύ το νοιώθεις, το ζεις, το γράφεις. Δωρεά του Αγίου Πνεύματος είναι αυτό το δώρον του γραψίματός σου. Αυτό ονομάζεται δωρεά του Αγίου Πνεύματος.»

 

 

Ο άνθρωπος πρέπει πάντοτε να επικαλείται

την μεσιτείαν της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 98-100

 

14 Δεκεμβρίου 1986, Κυριακή βράδυ, Αθήναι

(οικία Θ. Πάτση)

 

Είδα όραμα. Είδα τον Άγιον Ελευθέριο, που η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του στις 15 Δεκεμβρίου. Ήρθε ο Άγιος σαν νεφέλη φωτεινή και ένα λαμπερό φως τον περιέβαλλε.

Βρέθηκα σ΄ άλλον κόσμο και έβλεπαν τα μάτια της ψυχής μου τα σκηνώματα των Αγίων. Ήταν φωτεινά σώματα και σε κάθε σώμα υπήρχε ένας χρυσός λαμπερός σταυρός. Δηλαδή, κάθε άγιος είχε λαμπερό πρόσωπο και τον Σταυρόν του Κυρίου. Μαζί με το όραμα αυτό άκουσα την Αγία φωνή να λέγει:

«Εις την γην, κάθε άνθρωπος φέρει, σηκώνει τον σταυρόν του και ο σταυρός είναι τα προβλήματα της γήϊνης ζωής, που κουράζουν την σκέψιν του. Πρέπει να απαλλάσομεν την σκέψιν από το βάρος του σταυρού.

Ο άνθρωπος που βρίσκεται εις συνεχή σκέψιν των προβλημάτων του, αντιδρά πολλές φορές, χωρίς να το θέλει, με λογισμούς κακούς και με άπρεπα λόγια.

Πρέπει πάντοτε να επικαλείται την μεσιτείαν της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων του Θεού.

Προσέξετε όλοι σας, να μη βαδίζετε στον δρόμον του σκότους, αλλά στον δρόμον της αγάπης που καλώς γνωρίζετε, τον οποίον ευλογεί ο Κύριος. Ο Κύριος δίδει την ευλογίαν Του, διά να ευρίσκεσθε εις την οδόν της Αγάπης και Θεία ελατήρια να κτυπούν πάντα, εις την σταδιοδρομίαν της γήϊνης ζωής σας. Προσέξετε τα βήματά σας και να προσανατολισθείτε εις την Αγάπην. Η λέξις Αγάπη είναι Θεϊκή. Αγάπη είναι ο Θεός και ο Θεός Αγάπη.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δίδει εις τον άνθρωπον τα απαραίτητα, τα χρήσιμα, τα ωφέλιμα, τα διδακτικά.

Πρέπει να είμεθα πάντοτε υπάκουοι εις τους λόγους του Ευαγγελίου, που αναβλύζουν Ουράνια δύναμη και χαρά. Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι δώρα ουράνια και είναι, διά σας, ένας φάρος εις την ζωήν σας. Όλοι σας θα πρέπει να λέτε το τροπάριον του Αγίου Ελευθερίου, διά να σας ελευθερώνει από τις παγίδες του πονηρού. Μη χάνετε το θάρρος σας εις οποιαδήποτε προβλήματα, που περνάτε εις την ζωήν της γης. Πρέπει να προσεύχεσθε αδιαλείπτως εις τον Θεόν και, με την δύναμίν Του και το θέλημά Του, ο άγιος Ελευθέριος θα δίδει λύσιν εις τα προβλήματά σας.»

 

 

Ο Ουράνιος Πατέρας ανέθεσε σε όλα τα Ουράνια Σώματα των Αγίων,

να μένουν ακοίμητοι συμπαραστάτες στους ανθρώπους

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 117-119

«Εζήσαμε σαν άνθρωποι επί της γης και γνωρίσαμε τις αδυναμίες της ανθρωπίνης φύσεως και γι΄ αυτό είμαστε απεσταλμένοι, να φροντίζουμε ιδιαιτέρως για τις ανωμαλίες που προέρχονται εκ του πονηρού.

Είμαστε απεσταλμένοι και για πολλούς άλλους λόγους σ΄ αυτά τα χρόνια τα ερειπωμένα της φαύλου ζωής των ανθρώπων, που αναμιγνύεται το υλικόν φρόνημα με το σαρκικόν και δεν υπάρχει ο ελάχιστος κόκκος πίστεως.

Είμαστε ακούραστοι στην αποστολή μας και βεβαιότατοι, ότι θα έρθει το δώρημα της μετανοίας, για να προχωρήσει η ανθρωπότητα σε έναν νέον δρόμον που θα είναι ευλογημένος από τον Επουράνιον Πατέρα.

Είμαστε ακοίμητοι φρουροί για όλη την ανθρωπότητα, διότι ο Ουράνιος Πατέρας ανέθεσε σε όλα τα Ουράνια Σώματα των Αγίων, να μένουν ακοίμητοι συμπαραστάτες στους ανθρώπους. Ακούραστα και ευπρόσδεκτα δεχόμεθα τις ικεσίες των πιστών και φροντίζουμε και βοηθάμε και απομακρύνουμε το κακό, να χάνεται και να έρχεται το καλό, ιδίως αυτές τις ημέρες που υπάρχει πνευματική ακαταστασία.

Ο Ουράνιος Πατέρας περιμένει, περιμένει να σαλπίσει το σάλπισμα της Ορθοδοξίας σε όλον τον κόσμον.

Μείνετε, τέκνα μου, με πίστιν κοντά στον Θεόν. Προσευχόμενοι, πάντοτε με νηστείαν γλώσσης, νηστείαν οργής και θυμού, νηστείαν κακών επιθυμιών, νηστείαν βλέμματος, νηστείαν ανωμάλων σκέψεων, που πολλάκις συμβαίνουν σε πολλά τέκνα του Κυρίου.»

 

Όταν ο Χριστιανός ζητεί την μεσιτεία των Αγίων

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 163-164

 

Ομιλεί ο Άγιος Ραφαήλ, διά τον Διάκονον Νικόλαον:

Νικόλαος, ο Μάρτυς των Καρυών, δεμένος στο δένδρο, με τούρκικο γαϊτάνι εμαστιγώθη μες στα πλευρά του και όταν με είδε στη γη να με σέρνουν, χτυπά η καρδιά του και με πόνο κλαίει. Αμέσως το τέκνον Κυρίου παραδίδει το πνεύμα. Ήταν υπάκουος εις τα λόγια μου ψυχή και σώματι. Ζούσαμε χρόνια ευτυχισμένοι. Εννοούμε ευτυχίαν πνευματικήν, διότι αυτή έχει αξίαν. Να ευτυχής πνευματικώς.

Ειρήνη, κόρη Προεστού, μύρον του Παραδείσου, Αρχάγγελοι και Άγγελοι κηδέψαν το κορμί σου. Πώς άντεξε στα βάσανα, η δωδεκαετής μικρή αγνή; Είχε μέσα της την δύναμι του Θεού.

Όταν ο χριστιανός ζητεί την μεσιτείαν των Αγίων, αισθάνεται η ψυχή του μίαν χαράν. Ώ τι ευλογία από τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν! Τι πνευματικήν κατάνυξιν και ψυχικήν αγαλλίασιν αισθάνεται το πιστό τέκνον του Θεού, που ακράδαντα νοιώθει βαθειά εις τον εσωτερικόν του κόσμον την εύρεσιν των Αγίων λειψάνων… Γίνετε, τέκνα μου, οπαδοί του Κυρίου, διότι ένας είναι ο Θεός, μία η Παναγία, οι Άγιοι είναι αρίθμητοι, έχουν για όλους παρρησίαν. Οι Άγιοι και οι Αγίες για όλους σας μεσιτεύουν.

Ομιλεί η Αγία Ειρήνη των Καρυών:

«Εγώ είμαι μικρή, μα έχω παρρησίαν, γονατιστή προσεύχουμαι για όλην την κοινωνίαν».

 

 

Για την Αποστολή Του, για τις Καρυές και τους Αγίους της Λέσβου

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 167-168

 

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με έστειλε σε πολλά του τέκνα διά να τα προφυλάξω και να τα έχωμε κοντά μας, αλλά η οδός του Κυρίου είναι λίγο δύσκολη και δι’ αυτό πρέπει να δώση ο Πανάγαθος Θεός την δύναμιν διά να οδηγηθή η κάθε ψυχή προς το άπειρον της αγάπης του Θεού.

Εάν προσέξετε και μελετήσετε μέσα σας, θα ιδήτε πόσοι δεν αξιώθηκαν να ακούσουν και να ιδούν ουράνιες οπτασίες, εμβατήρια ουράνια, λόγια ουράνια, σαλπίσματα αγγελικά, να σκορπούν χαρά στον λόφο των Καρυών, όταν βρέθηκαν τα μυρωμένα και αγιασμένα λείψάνά μας;

Ποιος δεν δακρύζει, ποιος δεν αισθάνεται κάτι σαν μία ζωντανή έλξη, μίαν ανακούφιση ψυχική, όταν αντικρύζει τα μυρωμένα βουναλάκια των Καρυών.

Γενική είναι η ανακούφιση, αλλά ποίος την ομολογεί, ποίος ανοίγει διάπλατα τα φύλλα της καρδιάς του, ποίος ομιλεί την αλήθειαν;

Άγια η ώρα ήτανε στην νήσο την δικήν μας και έχει λείψανα Αγίων δοξασμένα.

Του Θεοδώρου Μάρτυρος, Ιγνατίου του μεγάλου, της θεοκτίστης της Λεσβίας, των Καρυών τα τρία, του Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης.

Η Νήσος Λέσβος είναι ξακουστή με τα άγια Λείψανά της. Ο Άγιος Θεόδωρος ήταν αγνός υιός, της Πόλεως καμάρι. Σαν τον υμνούνε, περπατά και τα παιδιά φυλάγει.

Όλης της οικουμένης είναι προστάτης των παιδιών, στο λέγω να το ξεύρης. Έργα άγια γίνονται μέσα στη Μυτιλήνη και χαίρονται οι Άγιοι, και πάντα μεσιτεύουν να έχετε γαλήνη.

 

SinaxiAgionLesvos