Ο Άγιος Ραφαήλ είπε να μην αμφιβάλλουμε για την υγεία του παιδιού γιατί το έχει ήδη κάνει καλά Αυτός!

 

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού

 

Λέγομαι Χρήστος Ζ., και είμαι κάτοικος Αθηνών.

Γράφω αυτό το κείμενο για να αποκαλύψω ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου Ραφαήλ με ευλογία του πνευματικού μου.

Τα μεσάνυχτα της 14 Απριλίου 2021 ο γιος μου Ανδρέας παραπονέθηκε ότι τον πονούσε η κοιλιά του. Εκείνο το βράδυ παρόλο που ο πόνος ήταν ανεκτός τον πήγα στο νοσοκομείο. Μείναμε για να κάνει ένα υπέρηχο την επόμενη μέρα παρόλο που ο πόνος είχε φύγει. Μετά από εξετάσεις που έγιναν βρέθηκε ότι έπασχε από λέμφωμα, μια μορφή πολύ επιθετικού καρκίνου στους λεμφαδένες της κοιλιάς του σε σταδιο 3. Κάναμε άμεσα εισαγωγή στο Ογκολογικό νοσοκομείο «Μαριάννα Βαρδινογιάννη» το απόγευμα του Ακάθιστου Ύμνου. 

Την επόμενη μέρα, Σάββατο, χειρουργήθηκε με σκοπό να γίνει βιοψία ώστε να αποφασιστεί το είδος της χημειοθεραπείας που θα του χορηγούνταν.

Το πρωί του Σαββάτου αποφάσισα να επισκεφθώ το μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι για να τον παρακαλέσω να κάνει καλά το παιδί μου. Σε όλο το δρόμο έκλαιγα με λυγμούς μέσα στο αυτοκίνητο παρακαλώντας τον Άγιο συνεχώς να κάνει καλά το παιδί μου. Λίγο πριν φτάσω στο μοναστήρι κι ενώ έκλαιγα και φώναζα παρακλητικά στον Άγιο, ένιωσα μια φωνή μέσα μου να μου λέει με «θα το κάνω καλά το παιδί σου». Με παρηγορούσε πολύ να πιστεύω ότι αυτή η φωνή ήταν του Αγίου Ραφαήλ, αλλά από την άλλη φοβόμουν μήπως αυτό είναι μια πλάνη. Έφθασα στο μοναστήρι, προσκύνησα και άφησα στον Άγιο το σταυρό του Ανδρέα και τον παρακάλεσα να τον αναλάβει Αυτός. Από εκείνη την ημέρα όλα πήγαν κατ’ ευχήν του Αγίου. Όλες οι χημειοθεραπείες κύλησαν ομαλά χωρίς το παιδί να εμφανίσει καμία παρενέργεια. Παρόλο που ήταν σε ανοσοκαταστολή με πολύ λίγα λευκά αιμοσφαίρια κάποιες φορές και κάτω από 1000, δεν έκανε ούτε μια φορά κάποιον πυρετό και δεν κόλλησε την παραμικρή ίωση παρόλο που Κοινωνούσε σχεδόν κάθε Κυριακή κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του και μετά από δική του απαίτηση κατά τις περιόδους εξόδου του από το νοσοκομείο και μάλιστα εν μέσω κορωνοϊού. (αυτό είναι άλλη μια απόδειξη αυτού που λέει η Εκκλησία ότι η Θεία Κοινωνία δεν μολύνεται και δεν μολύνει, διότι είναι το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού)

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δυο πρώτα σχήματα που είχαν κάποιο δοκιμαστικό χαρακτήρα έγιναν την Μεγάλη Εβδομάδα, ενώ το πρώτο από τα βαριά σχήματα χημειοθεραπείας έγινε κατά τη διάρκεια των ημερών του μαρτυρίου του Αγίου Ραφαήλ και τελείωσε τη Λαμπροτρίτη. Παρόλα αυτά το παιδί έπαιζε χαρούμενο και ευδιάθετος μέσα στο θάλαμο του νοσοκομείου σαν να μην συνέβαινε τίποτε.

Την επόμενη μέρα  Τετάρτη της Διακαινησίμου, βγήκαμε για 1η φορά από το νοσοκομείο, μέρα μνήμης για φέτος (2021) του Αγίου Εφραίμ, γειτονικού Αγίου του Αγίου Ραφαήλ.

Κάναμε συνεχώς προσευχή σαν οικογένεια για τον Ανδρέα και παρακαλούσαμε συνεχώς τον Άγιο να τον κάνει καλά.

Πολλές φορές είχα μια φοβία μέσα μου, μια μορφή πειρασμού, μήπως δεν πάνε καλά τα πράγματα με το παιδί.

Τότε συνέβη κάτι επίσης θαυμαστό. Εμφανίστηκε στον ύπνο ενός από τα παιδιά μου ο Άγιος Ραφαήλ με τη μορφή που έχει στο βράχο στο Άνω Σούλι και με γαλήνιο ύφος του μίλησε λέγοντας του να μας πει να μην ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΜΕ για την υγεία του παιδιού γιατί το έχει ήδη κάνει καλά Αυτός! Επίσης του είπε ότι Αυτός ήταν που πληροφόρησε και την γιαγιά των παιδιών, μητέρα της γυναίκας μου. Να σημειώσω εδώ ότι λίγες μέρες πριν η πεθερά μου είχε δει στον ύπνο της κάποια μικρά παιδάκια μεταξύ των οποίων βρισκόταν κι ο Ανδρέας και μαζί μ’ αυτά υπήρχε ένα αποκρουστικό μαύρο μόρφωμα με το σχήμα ενός χοντρού λουκάνικου. Κατά τη διάρκεια της αποκρουστικής αυτής θέας άκουσε μια φωνή στον ύπνο της, χωρίς να καταλάβει από ποιον, ότι το παιδί θα γίνει καλά και το αποκρουστικό αυτό καρκινικό μόρφωμα έφυγε. Σύμφωνα με το όνειρο του παιδιού μου αυτή η φωνή ήταν του Αγίου Ραφαήλ. Επίσης ο Άγιος ζήτησε από το παιδί να αφήσει κάτι δικό του στο μοναστήρι για ευχαριστία. Το παιδί αποφάσισε μόνο του και άφησε στο βράχο του μοναστηριού ένα κομποσχοίνι που φορούσε στο χέρι του, δώρο του ηγουμένου της Μονής Ιβήρων από παλαιότερη επίσκεψη μας στο Άγιο Όρος. 

Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός που θέλω να αναφέρω για να ευχαριστήσω την Παναγία είναι το εξής: 

Ευλαβούμαι πάρα πολύ την Παναγία την Πορταΐτισσα την εικόνα της οποίας, αντίγραφο της Μονής Ιβηρων, έχω για χρόνια ως προστάτιδα στο σπίτι μου. Φέτος το καλοκαίρι θελήσαμε να προσκυνήσουμε και να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Ραφαήλ και στο μοναστήρι του στη Γουμένισσα του νομού Κιλκίς. Μόλις φθάσαμε με ιδιαίτερο θαυμασμό είδα ότι στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Ραφαήλ στην είσοδο της μονής, όπου και λειτουργηθήκαμε την επομένη οικογενειακώς, βρισκόταν καταμεσής η συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας, όπως υπάρχει ακριβώς, το ίδιο αντίγραφο της και μέσα στο ιερό του μοναστηριού του Αγίου Ραφαήλ στο Άνω Σούλι. 

Επανέρχομαι για να σας πω ότι μετά το τέλος των χημειοθεραπειών στα τέλη του Αυγούστου κάναμε εξετάσεις στον Ανδρέα οι οποίες βγήκαν άριστες. Το αίμα του μάλιστα ήλθε σε απόλυτα φυσιολογικά επίπεδα, 15 μέρες μετά το τέλος των χημειοθεραπειών, γεγονός που θα μπορούσε να τον καταστήσει σύμφωνα με το γιατρό δότη αιμοπεταλίων.

Δοξασμένο το όνομα του Αγίου Ραφαήλ και των συν αυτώ Αγίων Νικολάου και Ειρήνης για την μέγιστη ευεργεσία που μας δώρισαν. Εύχομαι να μου συγχωρέσουν τις όποιες στιγμές φοβίας, ως αποτέλεσμα δυσπιστίας, που πήγαν να γεννηθούν μέσα μου.

Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου που επέτρεψε να γίνουν όλα αυτά και της Παναγίας Μάνας μας. 

Δόξα τω Θεώ!