ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Οδός του Κυρίου είναι η Εκκλησία και οι ιεροί λόγοι του Ευαγγελίου
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 122
Οδός του Κυρίου είναι η εκκλησία και οι ιεροί λόγοι του Ευαγγελίου, που είναι γραμμένοι από τους Αποστόλους με επιφοίτησιν του Αγίου Πνεύματος.
Αυτοί οι λόγοι του Ευαγγελίου, μένουν και θα μένουν αιώνιοι και θα αγιάζουν και θα αναζωογονούν την ψυχήν του ανθρώπου.
Οι λόγοι του Ευαγγελίου είναι τα αθάνατα κρίνα
που μας γεμίζουν την ψυχήν με ανέσπερον φως
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 55-56
Η ψυχή μας έχει ανάγκην από τον πλούσιον ανθό της αγάπης.
Οι λόγοι του Ευαγγελίου είναι τα αθάνατα κρίνα που μας γεμίζουν τους πόρους της ψυχής μας με το ανέσπερο φως, που ανατέλλει από τον τάφον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι οι λόγοι Του, που ευλογούν τα πάντα και θερμαίνουν τον κάθε χριστιανόν και τον οδηγούν εις την αγάπην, διότι χωρίς την αγάπη ο δρόμος είναι ακανθωτός. Προσεύχου και αγάπα τον συνάνθρωπόν σου με τα ελαττώματά του και μη γίνεσαι κατακριτής της συμπεριφοράς του και της αμαθείας του. Λάβετε το θάρρος και την δύναμιν διά της προσευχής, να φέρετε εις πέρας κάθε έργον αγαθόν. Αυτό θα βρεθή έμπροσθέν σας την ώραν του θανάτου και θα είναι ευκολώτατο το πέρασμα προς ανακούφισιν της ψυχής.
Το φως, το άσβεστον, το αγαθόν, το μυρωμένον, το ηγιασμένον
είναι η φωνή του Ευαγγελίου
Γνωρίζεις το Ευαγγέλιον, που είναι αλάνθαστον, που διδάσκει ο ίδιος ο Κύριος;
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 50
Γιατί, ώ άνθρωπε, δεν κάνεις μίαν ορθήν σκέψιν, εφόσον γνωρίζεις το Ευαγγέλιον, που είναι αλάνθαστον, που διδάσκει ο ίδιος ο Κύριος;
Γιατί, ώ άνθρωπε, αφήνεις αχαλίνωτη την σκέψιν σου και προχωρείς στο σκοτάδι; Το φως, το άσβεστον, το αγαθόν, το μυρωμένον, το ηγιασμένον είναι η φωνή του Ευαγγελίου. Καταργείς το Ευαγγέλιον, το σπρώχνεις χωρίς σεβασμόν και παίρνεις δρόμον κατηφορικόν.
Πρόσεχε την πορείαν της ζωής σου, άνθρωπε, για να εύρης τον δρόμον τον φωτεινόν, τον αλάθευτον και ευλογημένον.
Περί υπακοής στα ρήματα του Ευαγγελίου
και προσεκτικής μελέτης αυτών
«Θα είναι σφάλμα θανάσιμο, εάν κανείς θελήση να κρίνη
τα ρήματα του Ευαγγελίου με βάσι την ιδικήν του ικανότητα»
Βιβλίο «Μηνύματα», σελ. 120-121
«Για να προχωρήση ο άνθρωπος στο δρόμο του Χριστού, εκτός από τα βασικά εφόδια που πρέπει να έχη, απαιτείται και η υπακοή.
Η υπακοή έχει πολλές μορφές. Υπακοή είναι να υπακούη ο άνθρωπος και να πείθεται στους ανωτέρους του. Να σέβεται τους μεγαλυτέρους του. Να εκτελή κατά γράμμα τις εντολές του Θεού και να μη παραβιάζη τα ρήματα του Ευαγγελίου. Διότι θα είναι σφάλμα θανάσιμο, εάν κανείς θελήση να τα κρίνη με βάσι την ιδικήν του ικανότητα και να νομίζη ότι μπορεί να κινήται σε δικό του πλαίσιο, διότι δήθεν είναι αυτεξούσιος. Ο χριστιανός που θέλει να δείχνη υπακοήν στον λόγο του Θεού, θα διαβάζη πάντα και θα μελετά με προσοχήν, λέξι προς λέξι, τον νόμον του Ευαγγελίου, θα προσπαθή να τον κατανοή πλήρως και θα ενδιατρίβη περισσότερον σε εκείνες τις λέξεις που υπάρχει ουσία».
Είναι ανάγκη να εγκολπωθούμε την διδασκαλίαν
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Βιβλίο Μηνύματα, σελ. 105
10 Νοεμβρίου 1963
«Μέσα στην καρδιά μας ας φωλιάση η θερμή αγάπη και ας ξεφυτρώση η σταθερή πίστις προς τον Θεόν και ας γίνουν πουλιά αθώα να κελαϊδούν τα θεία εμβατήρια για την σωτηρίαν της ψυχής μας. Προς τούτο είναι ανάγκη να εγκολπωθούμε την διδασκαλίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι ανάγκη να μας ελκύσουν οι αθάνατοι λόγοι Του, που ανακουφίζουν την ψυχήν και την στολίζουν, σαν το χρυσάφι, που περιβάλλει τα αντικείμενα και τα προφυλάσσει και τα στολίζει. Ας προσέχωμεν λοιπόν αδελφοί, ώστε στην καρδιά μας να φωλιάζη η αγάπη η αληθινή, προς τον Θεόν και τον πλησίον.
Αν σας τυλίγουν οι θεόπνευστοι και χρυσοί λόγοι του Ευαγγελίου, θα φύγουν οι πόνοι σας και σαν καπνός θα διαλυθούν στον αιθέρα και θα σας περιβάλη η θεία στοργή του Χριστού και της Παναγίας.
Είναι ανάγκη να στρέψωμεν
τα μάτια της ψυχής μας
προς το άπειρον τύμπανον του Θεού
Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 83-84
Τύμπανον ονομάζομεν τον λόγον του Θεού. Τύμπανον ονομάζομεν την διδασκαλίαν του Χριστού. Τυμπανίζω, λέγω, κηρύττω, ανατρέπω την κάθε κακήν σκέψιν και προχωρώ και δοξάζω το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, την Τριάδα την ομοούσιον και αχώριστον.
Μόνον εάν φροντίζωμεν ένα δευτερόλεπτον στην κάθε ημέραν που περνά διά τους πτωχούς και πονεμένους και αγαπήσωμεν αυτούς εξ όλης της καρδίας, τότε η ψυχή θα αγάλλεται εις τους ουρανούς και θα έχη μεγάλην ευχέρειαν διά να περάση έμπροσθεν του δικαίου Κριτού, εν ώρα που θα εγκαταλείπη το φθαρτόν σώμα.
Τα βάσανα μέσα εις την ζωήν του ανθρώπου είναι από τας απροσεξίας των, διότι δεν προσέχουν εις τας εντολάς του ουρανίου Πατρός.
Γίνετε και σεις μιμηταί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ντυθήτε την ανυπολόγιστον αγάπην του, που προσφέρει δι’ ημάς και ντυθήτε την ομοιόμορφην ταπείνωσιν, διά να ρέη η ζωή σας σαν το ρυάκι το απαλό και καθαρό, που λέγεται αγάπη. Αγάπη Θεϊκή, που δίνει ζωή με την πανοπλίαν του ουρανίου Πατρός και που μας διδάσκουν τα ρήματα του Ευαγγελίου.