ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ

 

 

Ιησούς Χριστός - Περί Πίστεως

 

 

Πώς να γνωρίσω τον Θεόν

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 160-161

 

Γιατί, ώ άνθρωπε, ερωτάς και εκπλήττεσαι, πώς να γνωρίσης τον Θεόν; Διατί δεν ερωτάς τον εαυτόν σου;

Αυτό που ζητάς είναι πολύ εύκολο και νοητό. Ο Θεός είναι η ζωή σου και η ζωή σου είναι ο Θεός.

Ρώτησες, πώς συ ευρέθης, με ένα σώμα, με ψυχή, με σάρκα, με μίαν κινητήριον δύναμιν, με ένα φως των οφθαλμών, με έναν ευαίσθητον οργανισμόν, με μίαν ευαίσθητη σκέψι, με μίαν αρχικήν θέλησιν; Ερωτάς πού βρίσκεται ο Θεός;

Ο Θεός είναι μέσα σου, είναι παντού. Στα γύρω σου είναι παντού ο Θεός. Στα κινητά και ακίνητα ο Θεός. Όλα είναι Θεός, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και της ζωής ο χορηγός.

Τι είναι το φως των οφθαλμών σου; Ο Θεός. Ο οργανισμός του οφθαλμού σου, περιλαμβάνει όλην την δύναμι του Θεού και ο επιστήμων σταματά όταν βλέπη την λειτουργίαν αυτού.

Τι είναι οι αισθήσεις του οργανισμού; Είναι μία ευαισθησία, που αισθάνεσαι να κινείσαι, να περπατάς, να πηγαίνεις γρήγορα, να σταματάς, να βρίσκης εμπρός σου ένα σωρό φυτά, λουλούδια, δέντρα, πουλιά και τόσα άλλα που υπάρχουν κατά τόπους στη γη.

Κάποτε ευχαριστείσαι να καθίσης κάτω από ένα δέντρο ή να κόψης ένα λουλούδι, να το προσέξης εις τα διάφορα πέταλα, το μέγεθος, το χρώμα, το εύοσμον ή μη εύοσμον. Τότε, η ευαισθησία του οργανισμού σου, η οποία είναι ζωντανή, δεν σε ωθεί να ερωτηθής μόνος σου, πώς έγιναν όλα αυτά που αντίκρυσες; Πώς έγινε το δέντρο που σου έδωσε μίαν ευχαρίστησι όταν κάθισες στη σκιά του, πώς έγιναν τα λουλούδια, τα ζώα, τα πουλιά;

Όλα αυτά σου δείχνουν πως ο Θεός που τον ζητάς, είναι πανταχού παρών.

 

 

Αισθητή σκέψις και αρχική θέλησις

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 162-163

 

Αισθητή σκέψις είναι αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου που προέρχεται από την λειτουργία του εγκεφάλου και το αισθάνεσαι, το αντιλαμβάνεσαι. Η αρχική θέλησις σού γίνεται ένας δημιουργός, διά να προχωρήσης εις το κάθε τι. Να βρης τον Θεόν και να τον γνωρίσης. Αλλά χρειάζεται γι’ αυτό, να κάνης την θέλησίν σου ενεργητικήν και θετικήν.

Ο Θεός είναι αγαθός. Ο Θεός είναι θησαυρός των αγαθών, είναι της ζωής μας χορηγός, δηλαδή χαρίζει ζωήν και οδηγεί τα βήματά μας στο αγαθόν, γι’ αυτό πρέπει να τον παρακαλούμε πάντα με αγάπη και ειλικρίνεια να έλθη να κατοικήση μέσα μας, κοντά μας, να μας ελευθερώση από το κακό και να γίνη ο ίδιος της ζωής μας ο οδηγός.

Πότε βρίσκομεν τον Θεόν; Όταν δεν τον απομακρύνωμεν με τη μοχθηρή και την ακάθαρτη σκέψι μας.

Ποία είναι η μοχθηρή σκέψις; Είναι όταν το μάτι σου, ώ άνθρωπε, βλέπει τα πάντα κατά του Θεού τα έργα. Έχεις μέσα σου σκοτάδι δηλαδή. Όταν περνάς από κάπου και βλέπεις μίαν εκκλησίαν, βλέπεις τον ιερέα, βλέπεις τα θεία έργα, αλλά εσύ εργάζεσαι με μοχθηρίαν απέναντι του Θεού. Η ακάθαρτη σκέψις είναι κακή εκκίνησις κακής συμπεριφοράς διά να πληγώσης τον συνάνθρωπόν σου με βλέμμα και γλώσσα σκληρή και άπρεπα λόγια, διότι δεν γνωρίζεις τον Θεόν.

sxedio did sel162

Όταν θα γνωρίσης τον Θεόν, θα τον πιστεύης και θα λες: «Θεέ μου, Θεέ μου, δώσε μου την ιδικήν Σου δύναμιν, την Σταύρωσίν σου και την Ανάστασίν σου, διά να βρίσκωμαι κοντά σου. Εσύ γνωρίζεις και δίνεις την ευλογίαν σου και την αγάπην Σου, που άλλος δεν ημπορεί να μου δώση. Συ είσαι ο Φιλάνθρωπος και Αγαθός, ο πανταχού Παρών και τα πάντα πληρών.

Συ είσαι και μένεις εις τους αιώνας. Αμήν».

 

 

Μεγάλο δώρον η Πίστις

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 63-65

 

«Ο άνθρωπος που τρέφεται με τους λόγους του Χριστού μας ελπίζει, διότι του δίνουν δύναμιν, του δίνουν Ουράνιαν ελπίδα και φυτρώνει στην ψυχήν του μαργαριτάρι. Μαργαριτάρι, τέκνον, εννοώ την αγάπην. Μόνο με την αγάπη στην καρδιά, ο άνθρωπος δοξάζει τον Θεόν και η δόξα του Ουρανού πάντα τον σκεπάζει, τον κάνει άνθρωπον καλόν και στον Θεόν πιστεύει.

Όταν ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό ποτέ δεν φοβάται, ό,τι κι αν έρθει στην οικογένειάν του με την πίστιν το ξεπερνά. Η πίστις στον άνθρωπον είναι μεγάλο δώρον. Ο οβολός είναι Ουράνιος που ο Χριστός τον στέλνει και στην ψυχήν ακτινοβολεί.

Χριστιανοί, Χριστιανοί, πλησιάσετε τον Χριστόν. Αφήσετε την αμαρτίαν. Η αμαρτία, τέκνα μου, είναι του πονηρού πνεύματος. Προσέξετε, διώξετέ την, δεν πρέπει να την κρατάτε.

Διώξετε, τέκνα του Θεού, τα πάθη από την ψυχήν σας και γαληνέψετε την ζωή σας. Γαλήνη Ουράνια θα έρθει στην ψυχή σας και η πίστις θα στερεωθεί σε όλη την ζωή σας. Για το δώρον αυτό του Θεού, δεν πρέπει να αμελείτε.

Να σκέπτεσθε με λογικήν και αγάπην να κρατείτε.»

***

«Μες στην καρδιά μας, στην καρδιά του ανθρώπου, υπάρχει μία φωλιά. Εκεί φωλιάζει η πίστις και η αγάπη. Ας ξεφυτρώσει, λοιπόν, η σταθερή πίστις προς τον Θεόν και οι δύο, πίστις και αγάπη, να γίνουν σαν τα αθώα πουλιά, να κελαηδούν Θεία εμβατήρια για την σωτηρίαν της ψυχής. Διότι πρέπει να εγκολπωθούμε την διδασκαλίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που οι αθάνατοι λόγοι Του μας περιτυλίγουν σαν το χρυσάφι που περιτυλίγει τα αντικείμενα.

Ας προσέξουμε λοιπόν να μας περιτυλίγουν οι θεόπνευστοι και χρυσοί λόγοι του Ευαγγελίου και ας φωλιάζουν στην καρδιά μας η πίστις και η αληθινή αγάπη στον πλησίον μας. Ας φροντίζουμε να μας τυλίγει η Θεία στοργή του Χριστού και της Παναγίας, για να διαλύονται οι πόνοι μας απ΄ τις δοκιμασίες σαν καπνός στον αιθέρα.

Δεν πρέπει ο Χριστιανός να χάνει το θάρρος του και την ελπίδα του σε ό,τι κι αν του συμβαίνει στη ζωή του, αλλά να ζητά την προστασία και την βοήθειαν του Θεού με πίστη και αμέσως θα βρίσκει αυτήν.»

 

 

Χριστιανός γεννήθηκες, Χριστιανός να πεθάνης

 

Βιβλίον «Μηνύματα», σελ. 103-104

5 Νοεμβρίου 1963

(Εν Αθήναις, οικία Θεοδ. Πάτση)

 

Προχωρήστε όλοι σας, παιδιά, με ακλόνητη την πίστι. Προσευχηθήτε στον Θεόν να σας χαρίση ειρήνην, που τόσον την λαχταρούν και την ζητούν όλοι οι Χριστιανοί, για την ψυχήν τους την αγνή.

Χριστιανός γεννήθηκες, Χριστιανός να πεθάνης. Μη τους ακούτε τους πονηρούς, που έχουνε την πλάνην. Θέλουν να σας πλανέψουν, να πάτε μακρυά μας. Δεν έχουν πίστι σταθερή, δεν νοιώθει η ψυχή τους την δύναμιν του Χριστού, που τους χάρισε την πνοήν τους.

Πνοή είναι η ψυχή, αθάνατος υπάρχει. Μόνον το πνεύμα πονηρόν, αυτό την θανατώνει. Όταν προσέξη ο Χριστιανός, γιατρεύει την ψυχή του και δεν την αφήνει να χαθή.

 

 

Όταν η πίστις είναι αδρανής εις τον άνθρωπον,

είναι ζυμωμένη με στελέχη του Πονηρού

 

Βιβλίον «Διδαχαί», σελ. 47

 

Όταν η πίστις είναι αδρανής εις τον άνθρωπον, είναι ζυμωμένη με στελέχη του Πονηρού. Δι’ αυτό να έχωμεν την πίστιν μας θερμή και σταθερή, διά να μπορέσωμε να εύρωμε την αιωνιότητα της χαράς. Όταν πιστεύη ο άνθρωπος εις τον Θεόν, ποτέ του δεν φοβάται και ό,τι έρθει στην ζωήν, με την λογικήν το ξεπερνά. Η λογική στον άνθρωπο είναι μεγάλο δώρον. Όποιο τέκνο το κάνει αυτό, παίρνει τον οβολόν του. Ο οβολός είναι ουράνιος, που ο Χριστός τον στέλνει και στην ψυχή μας ακτινοβολεί.

Αγαπητοί μου χριστιανοί, πιστέψετε εις τον Χριστόν και αφήσετε την αμαρτίαν.

Πιστοί οπαδοί του Χριστού, ευλογημένοι. Πιστοί και ταπεινοί οπαδοί του Χριστού, ευλογία και ειρήνη εις την ψυχήν. Πιστοί οπαδοί του Χριστού εις την θλίψιν της ζωής, Χριστού ευλογία. Πιστοί οπαδοί του Χριστού στον κόσμον αυτόν, χαρά και αγαλλίασις στον ουρανό. Πιστοί οπαδοί της εκκλησίας του Χριστού, χαρά και ελπίδα εις την ζωήν σας. Πιστοί οπαδοί της Παναγίας, Άγγελοι προβαίνουν στο βήμα σας. Προσευχή με ταπεινήν την καρδίαν, χαρά Θεού και ευλογία.

 

 

Το Ορθόδοξον Χριστιανικόν Δόγμα της Πίστεως

Βιβλίον «Απάνθισμα», σελ. 15-18

Μάρτιος 1988

 

«Τέκνον Θεού, ας ομιλήσουμε λίγο διά το Δόγμα της Ορθοδόξου πίστεως.

Η λέξις δόγμα, αυτή καθ’ εαυτών είναι ουσιώδης, διότι περιλαμβάνει την πνευματικήν ατμόσφαιραν της Χριστιανικής πίστεως. Δηλαδή, το πώς πρέπει να βαδίζωμε στην ζωήν της γής, διά να απολαύση η ψυχή την φωτεινήν θέσιν της εν τοις Ουρανοίς.

Αλλά, τι είναι δόγμα; Δόγμα, θα πή πορεία. Το Δόγμα είναι ο μεγαλύτερος και ευκίνητος προσανατολισμός του ανθρώπου εις την γήν.

Το Δόγμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι το Σωτήριον βήμα της πνευματικής πορείας. Εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, έχει καθιερωθή το μεγαλύτερο σημείον του Δόγματος, εις το Μυστήριον του Βαπτίσματος, που περιλαμβάνει και το άγιο Μύρον, που είναι εκ του Τάφου του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Το άγιο Μύρον είναι μία πνευματική ύλη, και έχει ως αρχήν το Πνεύμα το Άγιον, που δεν πιάνεται και ούτε βλέπεται, μόνον αισθητοποιείται εις τας αισθήσεις του ανθρώπου, που αγιάζεται αοράτως όταν πάρει το Βάπτισμα. Ο Χριστιανός εγκολπώνεται το Ουράνιον Πνεύμα, πού ωσάν περιστερά αοράτως έρχεται και ζωντανεύει τα πνευματικά κύτταρα του εγκεφάλου και προσανατολίζεται το αισθητόν μόριον, βαδίζοντας τον ορθόν δρόμον της Χριστιανικής πίστεως, που λέγεται Δόγμα Χριστιανικόν, Λυτρωτικόν, Σωτήριον, και βαδίζει ο χριστιανός με ενάρετον και συντεταγμένον βήμα εις την ζωήν του.

Μόνον ο Ορθόδοξος Χριστιανός, αγιάζεται και πορεύεται εν ειρήνη και γαλήνη της πνευματικήν πορείαν της ζωής του. Αυτήν την πνευματικήν ζωήν, πρέπει ο κάθε Χριστιανός να φροντίζη να την αυξάνη εις την ζωήν της γής, διά να εύρη το μετάλλιον καθαρόν και γεμάτο φώς. Το μετάλλιον είναι το τάλαντον που ο Κύριος και Θεός μας, μας έδωσε στο Βάπτισμα και μας ευλόγησε.

Ας προσέξωμε, τέκνα, το Χριστιανικόν Δόγμα, και ας αποφεύγωμε ακούραστα κάθε είδος της γηΐνης ζωής, που θαμπώνει την αίσθησίν μας και γινόμεθα άτακτα όργανα, βαδίζοντας άσκοπα και αμελέτητα εις τους λόγους του Ευαγγελίου. Αμήν.»

 

 

Διά την βλασφημίαν

 

Βιβλίον «Διδαχαί», σελ. 48-49

Ενώ μελετούσα τις υπαγορεύσεις του Αγίου,

ακούστηκε κάποιος που βλαστημούσε

στο δρόμο. Τότε εδόθη το κάτωθι:

 

Είναι τρομερόν αμάρτημα η βλασφημία. Είναι ασυγχώρητη από τον Κύριον, διότι καλώς γνωρίζομεν ότι παράγεται από την απιστίαν, από τα πονηρά και κρυπτά και πυρωμένα βέλη του Πονηρού. Πώς είναι δυνατόν να προφέρη ο χριστιανός αδιαλείπτως την λέξιν την αισχράν και βλάσφημον και καταστρεπτικήν; Η ψυχή κλαίει, υποφέρει, αλλά ποιος είναι αυτός που το νοιώθει για να βελτιωθή; Ποιος είναι αυτός που φροντίζει με την θέλησίν του;

Όταν θελήση ο άνθρωπος να πειθαρχήσει εις τον Νόμον του Θεού, είναι εύκολο. Δεν είναι ανάγκη να καταβληθή μεγάλη κούρασις.

Είναι πολύ απλό να ξεχωρίσης το κακό από το καλό, το καταστρεπτικό από το ωφέλιμο, το επικίνδυνο από το άβλαβο, το λογικόν από το παράλογον, το λυπηρόν από το ευχάριστον, αρκεί η πίστι σου να είναι δυνατή.

Φυλαχθήτε, τέκνα μου, από την μολυσμένη λέξι της βλασφημίας. Αφήσετε ελεύθερη την όμορφη ζωή σας κοντά στον Ιησού Χριστόν και όχι στην αμαρτία, που κάθεται ο Πονηρός και σας τραβά κοντά του, με τα φθαρτά τα άπρεπα τα λόγια τα δικά του, που ξεύρει τρόπους περίπλοκους. Πιστεύετε εις τον Θεόν, να έχετε ευλογίαν εις την ζωήν.

Ό,τι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Ουράνιος Πατέρας, εθεμελίωσε, δεν θα χαθή ποτέ. Η Ορθοδοξία θα νικά πάντοτε εις τους αιώνας. Ο χριστιανός πρέπει πάντα να είναι πιστός δούλος, χωρίς να εξιχνιάζη τα μυστήρια του Ουρανίου Πατρός. Μόνον να περιμένη με χαρά το κάθε τι.

Το μόνο πράγμα εις την ζωήν του ανθρώπου που δεν αλλοιώνεται είναι η πίστις, η αγάπη και η προσευχή. Όλες οι γήινες προσπάθειες διασπώνται και δι’ αυτό είναι ανάγκη ο χριστιανός να προσανατολίζεται εις τις βουλές του Κυρίου, που δεν αλλοιώνονται ποτέ.

 

 

Η ανθηρή πίστις είναι χρυσούν μετάλλιον

δοσμένον απ’ τον Θεό

 

Βιβλίο «Διδαχαί», σελ. 143-144

Το παρακάτω εγράφη για κάποιο πρόσωπο

που απογοητεύτηκε πολύ για μιαν ασήμαντη δοκιμασία.

 

Όταν ο άνθρωπος δοκιμασθή εις την ζωήν του και αντικρύση τις δυσκολίες τις γήϊνες, αμέσως λησμονεί τα πάντα. Λησμονεί την πίστιν του, εκείνα τα οποία αισθάνεται και γράφει και διαβάζει και εκείνα που ακούει και εδιδάχθη εις την σχολικήν περίοδον και εκείνα που εξακολουθεί να διδάσκεται στα τελευταία του χρόνια, διότι δεν έχει ανθηρήν πίστιν.

Η ανθηρή πίστις είναι ένα χρυσούν μετάλλιον δοσμένο από τον Ουράνιο Πατέρα. Εάν ο Θεός θελήση και βοηθήσει σε κείνο που ζητάμε, τότε μόνον θα πάψουμε να σκεπτώμεθα αυθαδώς; Τότε, ποίαν υπομονήν θέσαμε εις μελέτην; Καμμίαν. Εφ’ όσον διά της υπομονής ο Κύριος έλαβεν τον αμάραντον στέφανον της ουρανίου δόξης και της γηΐνης, η ιδική σας πού κρύπτεται; Στο κενόν; Πού είναι τα τόσα έκθαμβα και θαυμαστά που αναγιγνώσκετε και σε μίαν μόνον στιγμήν διαλύονται; Μη γίγνεσθε καπνισμένον αντικείμενον, διότι δεν υπάρχει το φάρμακον διά να καθαρίση. Γίνετε αντικείμενα λαμπερά και φωτεινά με την υπομονήν και την καρτερίαν.

Η πίστις του ανθρώπου δεν είναι σταθερή, είναι χαλαρή, εφ’ όσον θέλει αυτομάτως να κερδίση την γηΐνην ζωήν. Πώς θα την κερδίσης, άνθρωπε, αυτομάτως; Πρέπει να υποστής κάτι, για να βρης αντάλλαγμα ψυχικόν. Μίαν ελαφράν θλίψιν, μίαν ταραχήν, μίαν κολακείαν, μίαν σκληρότητα και μετά από όλα αυτά έρχεται μία ευδαιμονία και μία ευχάριστη ανακούφισις.

Διά να κερδίση ο άνθρωπος αυτό που θέλει, χρειάζεται ένα αειθαλλές δώρον. Και το αειθαλλές δώρον είναι η υπομονή, όχι η αγανάκτησις. Όταν ο άνθρωπος αγανακτεί και χάνει το θάρρος του γίνεται ένας άδειος κόσμος.

 

 

Με τον προφητικόν λόγον έγινε η επαλήθευσις της σοφίας του Θεού

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 45

 

Ωρισμένες ενέργειες, ανθρωπίνης μορφώσεως ή και διάφορες αιρέσεις αιρετικών και απίστων, καταδικάζουν πάντοτε τις ανεξιχνίαστες βουλές του Θεού και τα παραδοθέντα προστάγματα των Προφητών με τας βουλάς του Θεού. Οι προφητείες είναι τα σύμβολα της Πίστεως που εδόθησαν με ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος, διά να διαβάζονται και να αισθανόμεθα τα θαύματα και τα προφητικά γεγονότα. Ό,τι ελάλησαν οι Προφήτες έλαβε χώραν αξιοθαύμαστον και εισήχθησαν εις τας καρδίας που εδέχθησαν τον προφητικόν λόγον. Με τον προφητικόν λόγον έγινε η επαλήθευσις της σοφίας του Θεού Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Τριάδα Ομοούσιος και αχώριστος.»

 

 

Ο Προφητικός λόγος ισχύει εις άπασαν την Ορθόδοξον Χριστιανοσύνην

Βιβλίο «Απάνθισμα», σελ. 89

 

Ο κάθε Προφήτης, ο κάθε Άγιος, επισκιαζόμενος από την Θείαν Χάριν, άκουγε της Θείας μορφής τα παραγγέλματα, τα οποία είναι ασύλληπτα διά την ανθρώπινην λογικήν. Όσα εγράφησαν, απ΄ αρχής του κόσμου, ήσαν υπαγορεύσεις του Αγίου Πνεύματος, προ και μετά την ενσάρκωσιν του Κυρίου. Τα μυστήρια των Προφητικών λόγων, των Προφητών και των Αγίων, διατηρούνται πάντοτε και ο Προφητικός λόγος ισχύει εις άπασαν την Ορθόδοξον Χριστιανοσύνην. Μπορείτε εύκολα να μελετάτε, κατά καιρούς, τους λόγους των Προφητών και των Αγίων.

 

 

Η προσκύνησις των αγίων εικόνων

είναι τιμή προς τον εικονιζόμενον Άγιον

 

Βιβλίον «Διδαχαί», σελ.121

 

Το να προσεύχεσαι έμπροσθεν των αγίων εικόνων, όταν εισέρχεσαι εις την εκκλησίαν, είναι μία τιμή προς τους Αγίους, διότι αισθάνεσαι την αναξιότητά σου και θερμώς παρακαλείς διά την αθάνατον ψυχήν σου να εμφανισθή αγνή και ταπεινή έμπροσθεν του Κυρίου μετά θάνατον. Διά να εύρη αυτό το μεγαλείον η ψυχή, πρέπει, όταν είναι μέσα στο σώμα του ανθρώπου, να φροντίζη ο άνθρωπος να την περιβάλλη με το ένδυμα της αγάπης και της υπομονής. Ώ άνθρωπε, φρόντισε πολύ να έχη η ψυχή σου ανάπαυσιν αιωνίαν.

 

 

Απαγορεύονται τα χρυσαφικά στις εικόνες

 

Βιβλίον «Διδαχαί», σελ.152

 

Η εικόνα έχει την αγιοσύνη της. Δεν είναι ωραίο να στολίζεται με διαμάντια και χρυσαφικά. Πρέπει να τοποθετούνται κάπου αλλού τα αφιερώματα και να γίνωνται βοήθεια στους φτωχούς.

Τα ταξίματα και τα χρυσαφικά τα προσφέρει κανείς για να κάνει μίαν θυσίαν, αλλά είναι ειδωλολατρεία να θέλης να τα κρεμάσης στην εικόνα.

Ό,τι κάνει κανείς να είναι από πίστη.